Sabado, Pebrero 19, 2011

Anibersaryo ng Pagkakamit ng Santuwaryong Jacareí

Mensahe mula sa Puso ni José na Nagmamahal

Mahal kong mga anak! Ang aking PUSONG NAGMAMAHAL ay binabati kayo ngayon sa hapon at sinasabi ko sa inyo na may pag-ibig: Malaki ang biyaya niya sa mundo nang ibigay Niya sa inyo ang Lugar na ito, ang Baning Santuwaryong itong Shrine ng mga Pagpapakita mula noong maraming taon na ang nakalipas at kung saan kayo ay nagdiriwang ngayon.

Oo, sa araw na natapos nang makamit at ipinagkaloob ito sa Aming Mabuting Puso ng Diyos mula noong maraming taon na ang nakalipas, may malaking pagdiriwang sa Langit, may malaking kagalakan sa mga kaluluwa sa Purgatoryo, at may malaking galak sa Santuwaryong PinakaBaning Trinidad. Dahil dito, napagkalooban ng Birhen Maria ang kaniyang Trono at dito siya ay nagpapaabot ng mas maraming biyaya at mga biyayang mula sa PinakaBaning Trinidad sa lahat ng kanyang anak.

Malaking biyaya ang nananatili sa Lugar na ito at pati na rin ang marami sa mga Santong nakaraan ay nakatuklas dito sa lihim at diwinal na misteryo ng Panginoon. Gaano kadalasang gusto nilang magpatawad pa ng libu-libong paghihirap upang makakuha sila ng biyaya na makita ang araw na ito, o kung sino man ay ipinanganak sa panahong ito upang dumalo dito sa Baning Lugar at makinig sa Aming Mensahe. Ngunit hindi nila natamo ang biyayang iyon. Ang biyayang iyon ay inilagay para sa inyo, na walang pasasalamat na nakakalimutan ng Lugar na ito, nagpapahiya dito, hindi umibig at hindi binabalot ng paggalang ang Lugar na ito sa kanilang puso, dumadalaw dito upang makipagtalakay sa amin at manalangin sa amin sa bawat malaya ninyong sandali. Hindi kayo nakakapaghandog para lumakad dito upang manalangin, maging kasama niyo sa pananalangin, sa walang henting na meditasyon, upang aming maipuno ang inyong mga puso ng liwanag mula sa Langit at kaisipan mula sa PinakaTaas.

Gaano kayo nakakalimutan, aking mga anak! Gaano kayo masama! Gaano kayo malungkot na hindi ninyo makita, hindi ninyo maunawaan kung gaano kagandang biyaya ang nananatili sa Lugar na ito na nagpapakita ng sarili sa purong puso, sa mga may tunay na pag-ibig, at sa mga may tunay na gutom para kay Diyos, para sa Kanyang Salita at para sa kaalaman ng walang hanggang katotohanan.

Gaano kayo masama, gaano kayo nakakalimutan, aking mga anak! Hindi ninyo inibig ang Lugar na ito dahil hindi ninyo kami inibig. Hindi ninyo sobra inibig ang lugar na iyon dahil hindi ninyo sobra inibig Ang Aming Tatlong Baning Puso, sapagkat ang tunay na nagmamahal sa amin ay umibig din dito sa Lugar na pinili naming at ipinagkaloob naming na katulad ng pagpapalakas ng aming tatlong baning puso, na bagong Nazareth namin, ikalawang Langit namin, ikalawang Paraiso namin, ikalawang Trono namin.

Ang naglalagay sa amin bilang una ay ginagawa rin nila na maglagay ng Lugar na ito at lahat ng kinasasangkutan niya. Kaya ang tunay na nagmamahal sa amin ng buong puso, interesado siya sa mga problema ng lugar na ito, alalahanin sila, manalangin upang mawala ang kanilang suliranin, magpapatigil upang maiwasan ni Satanas ang pag-atake sa Lugar na ito at makamit ang bagong biyaya para kay kanya, para sa mga nagtrabaho dito.

Ang tunay na nagmamahal sa amin ay naninirahan ng puso rito, palagi, kahit na sila'y may tendensyang maging absent dahil sa trabaho. Ganun din ang nangyayari kapag dalawang tao ang nagmamahal sa isa't-isa, kahit na siya'y may tendensyang umalis para sa trabaho ay palagi siyang nakaugnay ng pag-iisip upang mahalin at hindi maghiwalay. Ganun din siya na nagmamahal sa amin. Siya na nagmamahal sa amin ay palaging nakatutok ang kanyang paningin, pang-akala, puso patungo rito sa Banal na Lugar kung saan Aming tinuturuan ng mga kaluluwa at mundo ang perpektong paraan ng supernaturang pag-ibig, ng pag-ibig sa purong transformasyon, katotohanan, biyaya, banalan at kapayapaan!

Rito, naninirahan ang Aming Pinagsamang Banal na Puso araw at gabi at palaging bukas kami upang magbigay ng liwanag at yaman ng aming biyaya sa lahat ng nagnanais na tumanggap. Lamang buksan mo ang iyong puso, lamang may pananalig ka, lamang may tunay na gutom at pagkain para malaman Ang Aming kalooban, upang magsasakripisyo kayo at gawin ang aming gusto, kung ano man ang hiniling namin sa Aming Mensahe. Kaya ngayon mga anak ko, buksan ninyong lahat ng puso para papuriin at pasalamatan si Dios dahil binigyan niya kayo ng malaking biyaya na ito na aming SANTUWARYO NG PAGPAPAKITA, sapagkat tulad ng sinabi ko dati, maraming martir ang gustong magsukol sa isang libong pagkakamartir upang makapagtahan dito ng isa pang araw. Subalit hindi ibinigay ito sa kanila kundi sa inyo at ganoon kaunti lamang ang iyong pag-ibig para sa banal na lugar na ito.

Ganito kayo, walang utang na loob!

Anong kakaiba ng mga santo at ikaw!

Nagpapatuloy sila sa lahat ng paghihirap at pagsusumikap upang manatili na nakaugnay kay Dios at may pag-asa na isang araw ay makakarinig ng tinig ng Panginoon, magkaroon ng mukha-kamukha. At ikaw mga anak ko, walang patayan, walang martiryo, nakatanggap ka rito ng biyaya upang makarinig ng aming mensahe na ipinahayag sa pamamagitan ng bibig ni Marcos, upang malaman ang Aming walang hanggang katotohanan hindi kailangan mong mamatay para malaman ito doon sa walang hangganan Arcanes ng Langit. At subalit ganoon kayo mga anak ko! Ganoon kayong masama, mga anak ko! Ganoon kayong malamig at indiferente, mga anak ko! Ganoon kayong walang puso at mapagpasamantala, mga anak ko!

Kaya madalas na masasaktan ang ating mga Puso ng matalim na espada na nagdudulot sa atin ng sobraang sakit, sobra! Dahil mas malamig kaysa sa yelo ang inyong puso, mas mahigit pa kay marmol, kay granito, at madalas pang mas mapagmasunggaling pa kay hayop.

Hinihiling ko sa inyo, aking mga anak, na tunay na itaas ang totoo at sikat na awit ng pasasalamat sa Panginoon ngayong araw para sa kanyang kabutihan sa pagbigay sa inyo ng lugar upang manalangin, magmeditate, at maglaon-laloon nang mga oras kasama Namin, upang mayroon kayong Cenacles, upang mayroon kayong aming Mensahe, kaya't maipagmalaki ninyo ang inyong Mensahe at gayundin ay maligtasan mula sa daan na nagpapadala sa inyo patungong Impiyerno, kung saan nakakapagtapos ka ng madaling haba.

Gayon, aking mga anak, magagalang si Dios kayo, kakaibigan niya kayo, at nang makita Niya ang pasasalamat na umuunlad sa inyong puso, ibabahagi Niya sa inyo pa ng mas maraming at sobra-sobrang biyaya Ng Kanyang Pag-ibig, ipapakita Niya sa inyo pa ng higit pang kanyang kalooban, ang kanyang kalooban, ipapakita Niya sa inyo pa ng higit pang kanyang banal na kalooban, na gumagawa kayo ng tunay na anak at alipin Ng Pinakamataas.

Ang aking Puso ay magiging kasama ninyo upang tulungan kayo, pasalamatan ang Panginoon, at pabutiin Siya, gawin ang kalooban ng Panginoon palagi, tulungan kayo pa ng higit na patayin ang inyong sarili at buhay para sa Dios at sa Dio.

Ang aking MAHAL NA PUSO ay laging magiging araw na naglilihi upang mailaw ang inyong daan, kaya't hindi kayo mabibigo sa anumang abismo o panganiban.

Dito sa lugar na ito, lumiliwanag ang ating mga Puso higit pa sa isang libu-libong lampara, isang libu-libong araw magkasama. At sinuman ay may tunay na gutom, ubo, tunay na pag-ibig para Sa Amin, sila na tunay na gustong mahalin Amin at ibigay ang kanilang puso sa amin, siya'y makakakuha ng Aming Liwanag, siya'y pababayaan namin upang patnubayan Siya at hindi na magiging malabo o naglalakad-lakad ang kanyang mga hakbang, kung't sila ay buhay, matatag, mahusay, desisibo, at mabilis tungo sa banal.

Sa lugar na ito kung saan nakararamdam ng kapahingahan Ang ating mga Puso, makakakuha din ng kapahingahan ang bawat kaluluwa kasama Namin, basta buksan ninyo ang inyong puso, basta tumawag kayo sa amin ng may pananalig, basta gustong magkasanib Kay Amin mula una ay pabayaan niyo ang sarili upang may puwang Ang Aming Biyaya na gumana. Pagkatapos, mangyayari ang pagkakaisa, pangyayaring muling-pagkikita, at pag-iisa Ng ating mga Puso at magiging isa tayo sa Pag-ibig. At ang kaluluwa ay bubuwagin ng kapayapaan tulad ng ilog na bumubuhos sa baha.

Sa lahat ng aking mahal na anak, na umiibig sa Pook na ito, na nag-aalaga sa Kanya, na nangagdasal para sa Kanya, na nagpapatakbo para sa Kanya, na nag-ooffer ng sarili para sa Kanya, na gumugol ng lakas para sa Kanya, na nagdedikata ng buong buhay para sa kanyang kabutihan, ngayon ko kayo binibigyan ng sariwang biyaya ng aking Pinakamahal na Puso. At lalo na ikaw Marcos, ang pinaka-matapang, ang pinaka-nagdedikata ng Aking mga anak para sa Pook na ito, ang pinaka-sinasaktan para sa Pook na ito, ang nagtrabaho nang husto para sa Banayadong Pook na ito, na siyang pupila Ng Aming Mga Mata, na siyang pangkalahatang buto ng Aming Banal na mga Puso. Sa iyo ngayon ko inuumpisahan ang isang ilog ng biyaya".