Marcosi, sot, unë, Engjëlli i Paqes, vijnë nga Qiejt për t'ju thënë se Tri Zotët e Jezusit, Marisë dhe Shën Jozefit janë të lumtur në mënyrë të papërfillueshme që ke sjellë këtu librat e Jetës së Tij Mjaft të Shenjtë.
Diat se gesti juaj ka një merit tripl:
- pa iu zbuluar atyre gjëra, por ti beson në ato dhe i shpërndan;
- pasi këto zbulime janë varrosur nga Kisha dhe njerëzimi, do t'i bësh të dukshme dhe ta jepësh botës;
- pa pasuri apo mallra materiale për t'u blerë këta 'Qytet Mistik i ZOTIT' Librat, duke qenë i varfër, ke luftuar, zhvilluar, luftohet dhe e keni arritur të sjellësh ata këtu, dhe nga këtu do t'i shkojnë në gjithë botën.
Për këtë, ju lutem, jini i lumtur, sepse do të jeni e bekuar çdo ditë të jetës tuaj nga Mbretëresha Mjaft e Lartë e Qiejve dhe Tokës, dhe përgjithmonë do t'i drejtoheni, mbroheni dhe dashuroheni prej saj. Satani dhe gjithë ferri janë të zënë me këta libra dhe me ju, por mos i frikësohuni asgje sepse ne do të jenim përgjithmonë me ju, përgjithmonë.
Vizioni që patët dje (1) ishte një parathënie profetike e çfarë do t'i bëhet Shtatorit në kohët të ardhshme.
Këtu, (2) do të jetë vërtet Qyteti Mistik i Nënës së ZOTIT, dhe Kopshti Qiejor i Engjëjve dhe Shenjtëve.
Thoni njerëzve që marrin këta Libra të Qytetit Mystik të ZOTIT me vete, se duke i marrë ata do t'i marrin hyrjen e tyre në Parajsë, sepse ai që lexon dhe praktikon ato, sigurisht do të shpetohet".
Shënim:(l) Kjo është një vizion që e pata natën e 5-6 prillit te Shrini i Shfaqjeve. Po flasja me tjerë Vëllazër të Veçantë të Marisë, rreth mesnatës. Njëherë shikova duke u dukur, nga lart poshtë, në majën e këndit të vogël ku zhvillohet Megasenaqeli i 7-të të çdo muaji, një figurë gigante të një kishe tjetër të bardhë me një kryq blu të bukur në majën e kullës së saj që përhapte dritë aq të bukura dhe aq të mrekullueshme sa dukej edhe mistike; pastaj i dëgjoja dhe shikova zile të mëdha në atë kulla duke rrahur me mrekulli. Pastaj shikova si dy kolonada të mëdha e barabarta formoheshin rreth kisës së madhe të saj, dhe zbritnin poshtë. Pastaj shikova drejt Kapelës që po ndërtohet në Shrinin dhe e pa atë tashmë të përfunduar, të bukur, me një çati blu-gri, ngjyra e veshjes së Zonjës tonë, Mbretëreshës dhe Lajmtarës së Paqes, dhe gjithçka tjetër e bardhë. Ishte një ndritim ajo që shikova. Pastaj shikova drejt Burimit dhe pa atë të mbuluar me votat e devotshëm për Zonjën tonë. Shikova më tej lart dhe pa ndërtesa tjera, por nuk i kuptova aq mirë çfarë do t'i thoshin.
I vazhdoja të pyesja miqtë e mia nëse dëgjonin zilet dhe shihnin atë që po shikoja unë, por ata përgjigjen se nuk i shihnin. I vazhdoja t'i tregoja drejtim të gjërave që po shikova, por asnjëri prej tyre nuk mundi ta shihte asgjë.
Ashtu si shikova në drejtim të këtyre gjuhëve të mëdha, ngec një zë këndimi i veshur nga hyrja e Shrinit dhe duke u afruar gjithnjë e më shumë. Shikova me kujdes dhe pa një grup të madh njerëzish që po afroheshin tek unë. U drejtova për t'i takuar ata. Miqtë e mia mua pasuan. Kur arritja te ata, vuri re se rrobat e tyre ishin ndryshe nga ato tonë, veçanërisht një lloj "kapelës" që disa prej tyre i kishin në kokën dhe shpejt përfundova se nuk ishin nga Brazili. I pyeta atyre nga jane dhe nëse kuptonin atë që po u thoshte unë. Ata përgjigjen po, çka më la tërhequr shumë. Pastaj njëri prej tyre i dukej si udhëheqësi i grupit, tha tek unë: "Ne jam nga Rusia dhe erdhem këtu për t'i takuar dhe falënderoj Zonjën e Madhe të ZOTIT, që u shfaq kjo dhe na shpëtoi Kombin tonë.
Aty pastaj thërrëti, "O ZOTI im! Nga Rusia? Por si e dinte shpejt se Zonja tonë u shfaq këtu, edhe njerëzit rreth kësaj nuk e dinin?" Pastaj ai më përgjigju: "Por si ti nuk e di? Tërë bota tashmë ka ardhur këtu dhe ne jemi një nga kombet e fundit që erdhim këtu. (Atje ai ma thot emrin e vitit, i cili atëherë me tëra më çuditi, por pas pamjes unë e harrova plotësisht atë, duke kujtuar vetëm numrin e fundit të cilin ishte 9, pa ditur si mund ta ketë ndodhur kjo, saqë tashmë nuk di se viti ishtë 2009, 2019, 2029 etj.). Tërë bota tashmë ka ardhur këtu!" ai vazhdoi.
Unë jam i habitur dhe i habitur, pa mundësi të thash fjalë. Pastaj u drejtova me fjala mirënjohjeje te ata dhe i pritëm në Shtepinë e Zotit, pastaj udhëheqësi i tyre erdhi për t'iu dhënë një prapavijim vëllezërore. Unë gjithashtu shkuva të ia dhashë një prapavijim atij ndërsa të tjerët këndonin, kur në atë moment njeri u zhduk dhe edhe njerëzit që erdhën me të. Kur unë shikova rreth meje, jam i vetëm me miqt e mia. I pyeta ata se çfarë kishin parë atyre njerëzve, te cilët më përgjigjën jo. I pyeta ata nëse kishin dëgjuar atë që ata thanë dhe u përgjigjuan se kishin dëgjuar vetëm atë që unë tha asgjë tjetër. Vetëm atëherë kuptova se kam pasur një pamje, një pamje të ardhshmes së Shtepisë së Pamjeve në Jacareí, dhe se ZOTI më tregonte kështu, pak nga ajo që Ai do ta bëjë këtu. Kur unë shikova rreth meje, ai kishë e madhe kishte zhdukur dhe kapela ishte në gjendjen e saj të zakonshme. Folëm gjatë kohësh për këtë dhe zemrat e mia dhe miqve të mia u mbushën me gëzim dhe lumturinë, një lumturie aq e madhe saqë është e pamundur t'u thashë dhe t'i ruajshë. Dhe atë lumturie të njejtë unë e ndjej tashmë kur shkruaj gjithçka që kam parë dhe dëgjuar.
Edhe pse nuk di si apo kur, di se ZOTI, Zoti yne dhe Zonja tonë, kanë rezervuar gjëra të mëdha për mua dhe për këtë Shtepi. Dhe do t'u lutem e pritem. Di se ZOTI është i Përjetshëm dhe i Ditur. Besoj në Të. Besoj në Të dhe në Zonjën tonë dhe thash "po" edhe pa kuptuar ose dituri asgjë. "Po". gjithmonë "po"!
Pas kësaj, u takuam dhe kthehemë shtëpi.
Shënim: (2) Këtu Engjëlli i Paqes i referohet Shtepisë së Pamjeve të Jezusit dhe Marisë në Jacareí.