Fëmijët e mi të këndshëm, zemra ime e shenjtë ka thirrur njerëzit përmes Nënës sime të bekuar dhe herë pas here personalisht gjatë këtyre njëqind e tetëdhjetë vjetëve për konvertim, por ata nuk iu përgjigjen PO. Ata mbeten të lidhur me këndshmëritë dhe dashuritë tokësore. Ata nuk mendojnë për ditën e vdekjes së tyre. Ata nuk mendojnë se do të plakosen dhe do të vdesin një ditë. Ata nuk mendojnë se nga ora në orë do t'i lënë këtë botë dhe do të duhet të japin llogari për gjithë kohën që kam i zulluar dashurinë time duke u dedikuar vetëm kënaqësve dhe dëshirave të papërfillta. Për këtë arsye kjo botë do ta njohë orën e denimit të tyre shpejt! Sepse Qiejt nuk mund më t'u mbajnë aq shumë mirënjohje.
Hedhja vetes është hapi i parë drejt shenjtërimi. T'i hedhur vetvetes është hapi i parë në shkollën e përsosmërisë. Nëse nuk doni të bëni këtë hap. Nëse nuk doni t'i hedheni, si do ta arritni Qiejt? Qiejt do ti posedojnë vetëm ata që luftuan betejën e mirë, atë është, ata që luftuan veten e tyre, ata që luftuan lidhjet e rregulluara. Veglat e tyre. Ai që lufton dëshirën e tij të vetme, ai që lufton konkupiscencën e tij të vetme.
Vetëm ai që lufton betejën e mirë, DHE FITON, do t'i kurorozohen në Qiej. Qiejt është vendi atyre që gjatë jetës së tyre kanë bërë luftime të vështira dhe të rënda kundër vetvetes, kundër dëshirës së tyre, kundër dëshirave të rregulluara të tyre dhe kanë ecur në rrugën e lutjes, penancës dhe mortifikimit, duke thënë gjithmonë "JO" vetes sime dhe duke thënë gjithmonë "PO" Zotit.
Ai që i dashuron Nënën time me të vërtetë, t'i hedhur tërësisht për Ajo. Ai që nuk ia hedhur tërësisht për Ajë, nuk e dashuron me të vërtetë Nënën time. Kush nuk ia hedhur tërësisht për Mua, nuk më dashuron me të vërtetë. Dashuria për Mua provohet në veprat dhe jo aq shumë në premtime.
Falënderoj Atin tim çdo ditë. Zemrës sime të shenjtë. Shpirtit të Shenjtë, i cili ka pasur mëshirë tjetër për ju, duke ju tërhequr këtu në këtë vend të shenjtë për ta mësuar si t'i hedheni lidhjeve dhe për të ecur rrugën e vërtetë të shenjterisë, sepse shumë rruge paraqiten sot për katolikët duke u treguar se janë rruga e shenjterisë, por nuk janë rruga e shenjterisë! Rruga që pranon se njeriu jeton së bashku me Zotin dhe në kërkim të botës nuk është rruga e shenjterisë.
Rruga e shenjterisë është rruga e RIPRERJES!!! Rruga e shenjterisë është rruga atyre që luftuan betejën e mirë. Ata që luftojnë kundër lidhjeve të rregulluara të tyre. Le ta luftojnë kundër dëshirës së tyre, e cila në çdo kohë kontribuon tek ai i kundërshtuar vullnetit tim.
E bekuar është shpirti që di si të heq dorën nga vetja për t'u bërë dhe pranuar Vullnetin tim. Kjo shpirt do ta gjejë Mua, ajo do të jetë miku im. Ajo do ulët në tabelë me mua dhe ajo do pi kupën e njëjtë që unë pij. Në parajsë ajo do provojë një pikëllim unik. Një dhuratë speciale e njohjes së Divinitetit tim. Kështu shpirti i cili heq dorën nga vetja bëhet i denjëm për të ditur dhe parë Zotin në parajsë. Shpirti që më do më shumë se çdo gjë dhe ai që heq dorën nga gjithçka prej dashurie për mua, do ta marrë, në jetën tjetër, njëqindfishin e dashuris së cila iu dha unë këtu në këtë tokë.
Të bekoj ty Marcos dhe të bekoj gjithçka fëmijët tim që erdhën sot për ta dhënë Mesazhin Tim. Vini të thatoni lotet e Nënës sime, ime dhe babait tim të Shën Jozefit me lutjet që ju i kemi dhënë këtu. Këto lutje do t'i shpëtojnë botës nëse ju bëni atë me besim, me dashuri dhe angazhim. Dashuria provohet në zell për gjithçka e cila është relative me mua dhe Nënën time. Të gjithëve, të bekoj ty tashmë."