e mërkurë, 20 prill 2016
Vizioni i Zotit te Luz de Maria
**Luz de Maria:** Pata shikuar ndërtimin e dy shtëpive të plotësisht identike: plani i njëjtë, materialet e ndërtimit dhe llojet e tmerrit; njerëzit që i ndërtojnë dukeshin si vëllezërit e tyre në termat e veshjeve, gjeve, dashurie, sjelljes dhe mirësisë.
I shikova strukturat dhe u habitova me të dy shtëpitë dhe njerëzit që i ndërtojnë ato, sepse nuk mund ta dalloja asnjë ndryshim.
Krishti ma urdhëroi t'i shihja afërsisht. Ai tratoi secilin në mënyrë të barabartë dhe i ndaloi diskriminimin.
Në një moment, njerëzit që punonin në një nga shtëpit filluan ta përqafojnë njëri-tjetrin. Ata nuk u ndihmuan më si para se; vëllazërimi u shkatërrua dhe secili konsideroi vetëm veten e tij dhe i vuri re ndryshimet. Ato ulën angazhimin e tyre në ndërtimin e shtëpisë, pushuan të përgatisin materialet me kujdes si para se, dhe punonin pa mendim. Kur një vëllai i shikonte atë duke punuar, ata pretendonin t'i punojnë mirë, por sa herë që ai nuk ishte më dukshëm, atyre u bë i lehtë të punojnë pa kujdes.
Pas përfundimit të dy shtëpive, Krishti preku një nga ato dhe ajo ndriçoi. Tjetra gjithashtu u prek nga Krishti, por ajo ra poshtë.
**Krishti ma tha:** Fëmija imë, mendohu mirë mbi fjalët e mia: ka fëmijë të angazhuar që jetojnë në dukje. Ata duken të barabartë dhe bëjnë punën e njëjtë dhe duket se tregojnë zeli të njejte, por kjo nuk është kështu.
Është aq vështirë ta dallojmë ata nga njëri-tjetri sa që vetëm detaje të vogla i ndajnë drithin nga rrufeja, dhe ajo detaj e vogël është dashuria ime brenda tyre. Kjo lejon bashkëpunimin me vëllezërit e tyre.
**Luz de Maria:** I shikova më afërsisht dhe në një moment njerëzit nuk ishin më ata që i kisha menduar para se. Ata u përgjigjën ndryshe nga njëri-tjetri. Në një moment atyre ju ndodh të ndryshojnë dhe nuk e dinë më si punonin, atë që unë e vëzhgova para se.
**Krishti ma thotë:** Fëmija im i dashur, u thirra jo për t'u kujdesur për dukjet ashtu sikurse po bëhet tashmë. Duket si një gjë e papërfillshme por është shumë e rëndësishme.
Kështu armiku marr drejtimin e fëmijëve të mia, i penetron ngadalë - njerëz që duken se bëjnë mirë por në realitet nuk bënë asgjë, pretendojnë t'i dinë gjithçka kur në fakt nuk dihen asgjë, jetojnë në dukje dhe vetëm ekzistojnë brenda saj…
Secila gur i këtyre shtëpive u ndërtua me kujdes falë atyre që mbajnë Dashurinë Time brenda tyre, por njeriu është interesuar vetëm për kenaqësitë e shkurtra dhe gratë lejojnë veten të ndotën nga burrat dhe kanë neglizhuar dashurinë që ua kam dhënë.
Fëmija im i dashur, dy shtëpi mund t'i duken plotësisht identike por banorët brenda tyre nuk janë të njëjtë. Banorët e këtyre shtëpive ashtu si dhe ata nuk u zhvilluan në mënyrë të njejte. Shtëpia e parë ishte e dobët sepse struktura filloi ta humbiste kur ira dhe mosmarrveshja hynë brenda saj. Banorët jetonin sipas dëshirës së tyre pa respektuar njëri-tjetrin. Ata lejonin të hyjnë çdo person, pavarësisht se kush ishin ata. Asnjë nuk kishte rregulla dhe asnjë t'i tregohej respekti njërit-tjetrit. Jetuan me idenë se atyre u takonte vendi më i mirë brenda komunitetit të tyre saqë të pranohet nga të gjithë. Ata e shihnin vëllezërin e tyre si njerëz të poshtër dhe i konsideronin me përbuzi. Kur u thirrën, ata zgjodhën rrugën më të lehtë për vetveten. Asnjë dashuri nuk kishte mbetur edhe për veten e tyre.
Në shtëpinë tjetër, megjithatë, ka paqe dhe harmoni. Zani im është i mirëpritur nga të gjithë. Kudo ka respekt; vëllazërimi mbrohet kundër ndjenjave kundërshtare me dëshirën time. Ata pranojnë vëllezërit e tyre dhe u tregojnë Dashurinë Time. Çka duket si barabartë, në një shikim më të afërt është i pabarabartë.
E, bijë ime, keqja do të hynte në shtëpinë time pa t'u zbuluar si e tillë. Do të ketë shkatërrim. Keqja do ta maskojë veten si mirë. Ajo do i sfidojë fëmijët e mi për ti hedhur në zjarr. Kështu ata që nuk ishin gati do t'i binin, sepse nuk mund ta njohin atë.
Luz de Maria: Toka u hap para syve të mia dhe vetëm një nga dy themelimet ishte ndërtuar solidisht. Një zë tha: "Ata mbeten tupër pa parë vërtetën e fjalës sime."
Dhe Kristi më thotë: Bijë ime, kështu keqja ngrihet, maskuar si mirë, për të mashtruar njerëzit. Vetëm një themel solid për gjithë shtëpinë, por njeriu iu përpoqet avaritisë së tij për atë që nuk i takon atij. Për këtë arsye njerëzia do t'i vuajë, duke qenë egoiste dhe adhurimi materialist dhe vetvetja e saj.
Luz de Maria: Me këto fjalë toka u mbyll, shtëpia e keqes filloi gradualisht të rrapihej dhe me çdo gur që ra shihesh emrat dhe mëkatet e atyre që i kundërshtuan urdhërimeve, sakramenteve, veprave të mirësisë dhe virtyteve. Secili prej tyre u tërheq nga një forcë që fillonte brenda tokës, dhe toka i përgjeti ata dhe mëkatet zunën.
Dihte dielli në qiell; unë shikova prapa dhe pa një kryq dhe numrin 7 në qiejt. Kështu u mbyll pamja. Amen.