Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025
Ο Αόρατος Κόσμος
Μήνυμα από τον Κύριό μας και Θεό Ιησού Χριστό στην αδελφή Beghe στο Βέλγιο στις 25 Ιουνίου 2025
Οι διάφοροι τόποι στη αόρατη δημιουργία
Τρίτη, 10 Ιουνίου 2025, Τρίτη της Πεντηκοστής
Ο Κύριός μας:
Είμαι ο Θεός σου, ο Δάσκαλός σου, ο Παντοδυναμος, ο Μέγας, ο Άπειρα Μέγας, ο Κυρίαρχος, αλλά και ο ταπεινός και ο Πολύ Ελεήμων, ο Παντογνώστης και ο Πάντα Επιθυμών: το καλύτερο για όλους. Αυτά είναι τα αξιώματά μου της θείας ευγένειας, που κατέχω πλήρως, ολοκληρωτικά και άπειρα.
Η δημιουργία του κόσμου συλήφθηκε με δύο τρόπους: ο ορατός κόσμος και ο αόρατος κόσμος.
Αυτές είναι οι δημιουργίες που δεν βλέπουν οι άνθρωποι, δεν μπορούν να φανταστούν, αλλά υπάρχουν για να οδηγήσουν όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης στην αγιότητα και στη συμμετοχή στον Παράδεισο της θεότητας του Θεού που πήρε την ανθρωπότητά μας.
Ουρανός, Παράδεισος και Καθαρτήριο
Αυτός είναι ο Ουρανός των αγαπημένων μου: μοιράζονται τα πάντα, ασκούν όλες τις ιδιότητές Μου, όλες τις αρετές Μου, κινούνται σε Εμένα και μέσω Εμού, και αυτή η εκπαίδευση προς την απόλυτη τελειότητα είναι αυτό που αποκτούν οι εκλεκτοί μου στον Παράδεισο.
Τι είναι ο Παράδεισος; Ο Παράδεισος είναι το προθάλαμος του Ουρανού, όπου η ψυχή αγωνίζεται να αποκτήσει όλες τις αρετές, να τις ασκήσει και να τις εμποτίσει, ενώ το καθαρτήριο ήταν η ικανοποίηση των αμαρτιών, ο εξαγνισμός των ψυχών και η άρνηση της αμαρίας. Όσο περισσότερες αρετές και ιδιότητες αποκτούν οι ψυχές, τόσο πιο ψηλά ανεβαίνουν σε αυτόν τον εξαιρετικό τόπο που είναι ο Παράδεισος, όπου βλέπουν τον Θεό και είναι κοντά Του, αλλά δεν βρίσκονται ακόμη μέσα Τον όπως στον Ουρανό.
Αφού τελειοποιηθούν σε όλες τις ιδιότητες, μέχρι να γίνουν δικές τους, καθώς και για όλες τις αρετές, τότε καλούνται να εισέλθουν στον Ουρανό, την κατοικία του Θεού στην Αιώνιοτητα, όπου όλες οι αρετές και οι ιδιότητες είναι προνόμιο όλων των αγίων.
Στο Καθαρτήριο κάποιος καθαρίζεται, στον Παράδεισο κάποιος αγιάζεται, και στον Ουρανό εισέρχεται στη θεότητα του Θεού, ο Θεός μοιράζεται την Ύπαρξή Του με τους αγίους Του. Αυτός είναι ο ρόλος αυτών των σημαντικών τόπων στην Μετά θάνατον ζωή.
Και Εγώ, ο Θεός, ο Κύριος, Δάσκαλος όλων και Μονος Ικανός να εξηγήσω τη Δημιουργία μου, έχω δώσει στον άνθρωπο την ευφυΐα που είναι απαραίτητη για να κατανοήσει τη δημιουργία της ύλης, αυτή των ζώντων και άψυχων πλασμάτων. Δεν του έδωσα όμως την ικανότητα να γνωρίσει την αόρατη δημιουργία εκτός μέσω αποκάλυψης. Έτσι, κάποιοι Άγιοι έχουν λάβει μεγάλες γνώσεις για το καθαρτήριο, όπως η Αγία Αικατερίνη της Γένοβας (1447-1510) και πιο πρόσφατα η Μαρία Σίμμα (1915-2004). Έχω επίσης αποκαλύψει ότι υπάρχουν πολλοί τόποι στην Μετά θάνατον ζωή, και έχω επίσης αποκαλύψει σε ορισμένες ψυχές—που ονομάζονται προνομιούχες, αλλά που πρέπει να παραμείνουν πιστές όσο Του δίνω τη ζωή—την ποικιλία των τόπων στον αόρατο κόσμο, την οποία δεν αποκάλυψα κατά τη διάρκεια της ζωής μου στη γη.
Η Αγία Εκκλησία
Αποστολή μου στη γη ήταν να ιδρύσω την Αγία μου Εκκλησία πάνω στον Βράχο, τον Λίθο, τον Άγιο Πέτρο ανάμεσα στους αποστόλους και τους διαδόχους του, και να σώσω την ανθρωπότητα μέσα από τη θυσία Μου στο Σταυρό. Έδωσα στην Εκκλησία μου τα μυστήρια, ανθρώπινα και υπερφυσικά μέσα για να δεχτεί τη δύναμη της μετανοίας μετά την προπατορική αμαρτία. Ο ρόλος της Αγίας μου Εκκλησίας είναι να φέρει τη θεία σωτηρία στα παιδιά Μου. Έχω χαρίσει σε λίγες ψυχές τη χάρη να γνωρίζουν κάτι για τον αόρατο κόσμο, και αυτή η γνώση θα επικοινωνηθεί ευρέως και θα μάθει την ανθρωπότητα που έχει μεταστραφεί στην μοναδική θρησκεία του Ιησού Χριστού Σωτήρος, όταν κληθεί να εισέλθει στον ανανεωμένο κόσμο.
Έχω ήδη εξηγήσει ότι κανείς δεν σώζεται ούτε χάνεται ενάντια στη θέλησή του, δηλαδή χωρίς τη συναινετική και συνειδητή συμμετοχή του, και από αυτό ακολουθεί το ρητό "Εκτός της Εκκλησίας ουδέν σωτηρίαν" [1] είναι μια απτή πραγματικότητα. Χωρίς τα μυστήρια, χωρίς τη Ζωή του Κυρίου που μεταδίδεται στην ψυχή, κανείς δεν μπορεί να σωθεί, σύμφωνα με όσα είπα Εγώ ο ίδιος: "Εγώ ειμί το άρτος της ζωής· οι πατέρες υμών έφαγον την μάννα εν τη ερήμῳ και απέθανον· ουτός είναι ο άρτος ο καταβαίνων εκ του ουρανού, ίνα ός αν φάγη εξ αυτού ζήση έως αιώνιος. Εγώ είμαι το ψωμί το ζώντα το καταβάν από τον ουρανόν. Όστις τρώγει αυτόν το ψωμίον θα ζήσει εις τον αιώνα· και το ψωμί δε ούτι έδωκα είναι η σάρξ μου υπέρ της ζωής του κόσμου" (Ιω 6:48-51). Και πάλι: "Όστις τρώγει την σάρκά Μου και πίει το αίματόν Μου έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη τελευταία ημέρα." (Ιω 6:54). Το αντίθετο ισχύει επίσης: όποιος δεν λάβει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού δε θα αναστηθεί στην τελευταία μέρα. Αν έτσι δεν ήταν, τα θεϊκά λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού θα ήταν κενά, κάτι που είναι αδύνατον.
Είναι λοιπόν απαραίτητο, ζωτικής σημασίας, οι ψυχές να μεταστρέφονται στον Κύριο Ιησού Χριστό και να λαμβάνουν το Σώμα Του—και μέσω αυτού το Αίμα Του, την Ψυχή Του και τη θεότητά Του—για να έχουν αιώνια ζωή. Εδώ πάλι ανακύπτει η μεγάλη ερώτηση που δεν έχει λάβει επίσημη απάντηση από την Αγία Εκκλησία: τι συμβαίνει σε όλες αυτές τις ψυχές που δε γνωρίζουν τον Ιησού Χριστό και φεύγουν από αυτή τη γη χωρίς να Τον έχουν γνωρίσει; Τα λόγια του Κυρίου είναι βέβαια, δεν μπορούν να αγνοηθούν, ωστόσο ο Κύριος είπε επίσης χωρίς να αντιφάσκει στον εαυτόν Του: "Και Εγώ όταν υψωθώ εκ της γης, πάντας έλκυσω προς Εμέ." (Ιω 12:32). Ναι, η Αγία Θυσία έχει δώσει σε όλους τους ανθρώπους την ευκαιρία να ενωθούν μαζί Του και να σωθούν, να αγιαστούν και να αποκτήσουν αιώνια ζωή. Ναι, και εκεί είναι, στην αόρατη δημιουργία, που λαμβάνει χώρα όλο αυτό το οποίο δεν μπορεί να δει κανείς στη γη, κάτι που παραμένει ανεξήγητο επειδή η αόρατη δημιουργία είναι πέρα από την εμβέλειά μας.
Εμπιστευόμαστε στον Ιησού Χριστό, στα λόγια Του. Δεν μπορεί να πει ψέματα και όλα όσα έχει πει είναι η Αλήθεια. Έτσι αξιώνεται να σηκώσει το πέπλο του αοράτου, αυτού του κόσμου τόσο άγνωστου σε εμάς, της αόρατης δημιουργίας, που συνδέεται στενά με τη γη, ώστε ήδη γνωρίζουμε ότι ο Καθαρτήριο θα εξαφανιστεί στο τέλος του κόσμου επειδή θα έχει χάσει τον λόγο ύπαρξής του. Αυτό μας το διδάσκει η απλή λογική, αλλά υπάρχουν και άλλες σφαίρες που επίσης θα εξαφανιστούν στο τέλος του κόσμου επειδή δεν θα έχουν πλέον κανένα λόγο να υπάρξουν· ο Παράδεισος θα εξαφανιστεί γιατί, όταν όλες οι ψυχές είναι άγιες, δεν θα έχει πια καμία χρήση. Στο τέλος του κόσμου, θα υπάρχουν μόνο η Ουρανός και η Κόλαση, επειδή αυτά τα δύο μέρη βρίσκονται στην Αιωνιότητα.
Η αόρατη δημιουργία
Η αόρατη δημιουργία, τόσο απαραίτητη για την ορατή δημιουργία, δεν βρίσκεται στην Αιωνιότητα, αλλά συγκεντρώνει τις ψυχές που δεν έχουν φτάσει στο τέλος του ταξιδιού τους, αυτό το τέλος που είναι η Αιωνιότητα. Αυτή η αόρατη δημιουργία θα εξαφανιστεί με το τέλος του ορατού κόσμου.
Οι ορατοί και οι αόρατοι κόσμοι συνδέονται στενά. Το Καθαρτήριο καλωσορίζει τις χριστιανικές ψυχές που πρέπει να καθαριστούν, και το Λιμβός υπάρχει για τα παιδιά που πέθαναν χωρίς βάπτιση πριν από την ηλικία της λογικής, όπως ακριβώς υπήρχε ο Λιμβός για τους δικαίους στην Παλαιά Διαθήκη. Η Αγία Εκκλησία δεν δίνει περαιτέρω εξηγήσεις σχετικά με αυτό το θέμα. Υπάρχει επίσης ο Λιμβός των Εθνικών καλής βούλησης, αλλά η Αγία Εκκλησία δεν μιλά γι' αυτόν επειδή είναι μέρος όλων αυτών για τα οποία δεν ευθύνεται να διδάξει. Αυτός ο Λιμβός των Εθνικών προορίζεται για ψυχές που δεν γνώρισαν τον Θεό. Δεν αξίζουν το καθαρτήριο αφού δεν γνωρίζουν τον Θεό, ούτε γνωρίζουν την αμαρτία και ακόμη λιγότερο γνωρίζουν τα αξιομνημόνευτα έργα ή τις αρετές. Μη βρίσκοντας τη διαδρομή προς τον αγιασμό, η θέση του Παραδείσου δεν είναι για αυτούς ούτε κανένας.
Υπάρχει ακόμη ένα μέρος στον αόρατο κόσμο που είναι άγνωστο, ένα μέρος συνδεδεμένο με την κόλαση, σχεδόν το ίδιο με την κόλαση αλλά που δεν θα είναι αιωνίως· οι δυστυχισμένοι που κατοικούν εκεί αποδέχονται την ύπαρξη του Θεού, έχουν αναγνωρίσει τα λάθη τους ‘μετά’ τον θάνατό τους και θα υπέφεραν αιώνια βασανιστήρια αν ο Θεός δεν ήταν ελεήμων προς αυτούς λόγω της τιμιότητάς τους πριν από Αυτόν κατά την Ιδιαιτέρα Κρίση, όταν η μοίρα τους είχε ήδη σφραγιστεί. Έχοντας αναγνωρίσει τα λάθη τους παρά μια ζωή εντελώς αντίθετη με τη θεία διδασκαλία, αξίζουν την κόλαση και ο Θεός τους αφήνει στην καταδίκη τους χωρίς να τους καταδικάζει σε αιωνίως βασανιστήρια. Αυτές οι λυπημένες ψυχές είναι σαν αυτές στην κόλαση, αλλά όχι για πάντα. Πρέπει να προσευχόμαστε έντονα γι' αυτούς, γιατί αν μείνουν μόνες θα απελπιστούν. Οι τρεις λειτουργίες για τους νεκρούς που η Αγία Εκκλησία τελεί κάθε χρόνο στις 2 Νοεμβρίου για τις ψυχές στον καθαρτήριο φέρνουν ανακούφιση και σε αυτές τις ιδιαίτερα τιμωρημένες ψυχές, επειδή η Εκκλησία περιλαμβάνει στις προσευχές της όλες τις ψυχές που δεν βρίσκονται στην κατάσταση της μακαριότητας.
Στην μεταθανάτια ζωή υπάρχουν επίσης μέρη όπως οι αεροστεγανές θύρες [2] , όπου καταλήγουν ψυχές χωρίς πίστη, αναδημιουργώντας οικεία περιβάλλοντα, σαν αυτά που συνηθίζουν στη γη. Κατά τη διάρκεια της ζωής τους στη γη δεν πίστευαν στον Θεό, δεν ήταν ούτε καλοί ούτε κακοί και βρίσκονται στην μεταθανάτια ζωή σε ένα ευνοϊκό περιβάλλον όπου μαθαίνουν για την αγάπη, αλλά χωρίς να δώσουν σ’ αυτήν όνομα ή αναπαράσταση. Όταν επιστρέφουν στη γη, είτε μετά από μια εμπειρία κοντά στον θάνατο (NDE) είτε για κάποιο άλλο λόγο, ξέρουν ότι η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής και έχουν καταλάβει ότι αυτή κυβερνά τον κόσμο [ή αληθινή Αγάπη είναι εκείνη του Ιησού Χριστού]. Τότε βρίσκονται στο μονοπάτι της μεταστροφής και ο Θεός τους περιμένει.
Υπάρχει ένα άλλο μέρος, άγνωστο στη γη, που λέγεται Μαιευτήριο των Ψυχών . Ναι, υπάρχει όντως τέτοιο μέρος. Το έχω ονομάσει έτσι για την καλύτερη κατανόηση των ανθρώπων. Στην αρχή της δημιουργίας του κόσμου, πριν δημιουργήσω τον Αδάμ και την Εύα, είχα δημιουργήσει τις ψυχές τους, και όπως αργότερα έδωσα στον άντρα και τη γυναίκα την εντολή και την άδεια να πολλαπλασιαστούν, έτσι στη Σοφία και Δημιουργικότητά Μου, έδωσα σε μια όμορφη Ψυχή στην μεταθανάτια ζωή τη χάρη να γεννήσει τις περισσότερες ανθρώπινες ψυχές. Έδωσα επίσης την όμορφη Ψυχή της Εύας, δυστυχώς αμαρτωλή, τη χάρη να γίνει η Μήτηρα της ανθρωπότητας. Το ίδιο ίσχυε και για μια τρίτη υποδειγματική Ψυχή, την Ψυχή της Παναγίας Μαρίας, που έλαβε την ιδιαίτερη χάρη να γίνει η Θεομήτωρ. Η πρώτη Ψυχή, που θα έπρεπε να ήταν υποδειγματική, δελεάστηκε επίσης από τον Λουσιφέρ, αρχικά συνεργάτη στη Δημιουργία, αλλά αυτός οδήγησε σχεδόν ένα τρίτο των αγγελικών πνευμάτων στην αμαρτία μαζί του. Όπως η Εύα, αυτή η πρώτη Ψυχή δελεάστηκε και αμάρτησε θανάσιμα διατηρώντας όμως την εγγενή της φύση, που είναι να δίνει ζωή στις περισσότερες ανθρώπινες ψυχές. Από την ανεξιχνίαστη αμαρτία της, οι ψυχές που γεννιούνται από αυτή σε αυτή τη Μητρότητα είναι αδύναμες, αλλά μέσα από την επίγεια ζωή που τους χαρίζεται μπορούν να μάθουν να παλεύουν με τις αδυναμίες τους και να αποκτήσουν αιώνια ζωή.
Τέτοια είναι τα πολλά μέρη στην μεταθανάτια ζωή που ο Κύριος μου επέτρεψε να γνωρίσω, τα οποία είναι σαν συγκολλημένα με τη γη για να μπορέσουν οι ψυχές της γης να τελειοποιηθούν, να αγιαστούν και να αποκτήσουν την Ευτυχία που ο Θεός τους έχει προορίζει από την αρχή των χρόνων.
Δόξα τω Κυρίω που ήταν ο Σκεπτόμενος, ο Δημιουργός, ο Λυτρωτής και ο Αγιαστής μιας τόσο μεγάλης και τέλειας οργάνωσης!
Πέμπτη, 11 Ιουνίου 2025, Πεντηκοστή Πέμπτη
Ο Κύριός μας:
Η Ψυχή Μου, που προήλθε από το Άγιο Θείο Πνεύμα, υπήρχε πριν από όλη τη δημιουργία, πριν από την αρχή των πάντων, γιατί είναι άπειρη και αιώνια όπως κι Εγώ ο Ίδιος. Το Άγιο Θείο Πνεύμα παράγει την Ψυχή Του, και έτσι όλοι οι ανώτεροι Άγγελοι, με θεϊκή πρόταση, μπόρεσαν να παράξουν μια ψυχή για τον εαυτό τους· όπως ο Θεός, ήθελαν να είναι σαν Αυτόν σε όλα: δημιούργησαν τρεις ψυχές για τον εαυτό τους, καθώς ο Θεός είναι Ένας και Τριαδικός. Ο Θεός είναι Ένας και Είναι Τρία Πρόσωπα, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, και κατά τη διάρκεια της ζωής Μου στη γη, είπα: «Όποιος έχει δει Εμένα έχει δει τον Πατέρα» (Ιωάν. 14:9), και προσθέτω: Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι ένας Θεός, μοναδικός, προσωπικός και αιώνιος.
Οι ανώτεροι Άγγελοι, δημιουργημένοι από τον Θεό για να είναι κοντά Του και συνδεδεμένοι μαζί Του στα Έργα Του όπως στις Αρετές Του, ήθελαν, στην εικόνα του Θεού σε τρία Πρόσωπα, να εξατομικευτούν παίρνοντας τρεις ψυχές, προορισμένες να είναι αγίες και κοντά Του για πάντα, στην εικόνα του Κυρίου Ιησούς Χριστού, ενός εξαιρετικού θεϊκού Προσώπου μέσω της Ενσαρκώσεώς Του, της Αγιότητός Του και της Αγίας Θυσίας Του.
Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, στον ανώτερο Άγγελο της Ζωής δόθηκε η χάρη να δημιουργήσει τρεις Ψυχές, των οποίων τις ταυτότητες σου έχω ήδη αποκαλύψει: την σατανική Ψυχή, την Εύα και την Παναγία. Η Σατανική Ψυχή δεν επιτράπηκε να ενσαρκωθεί λόγω της αμαρτίας του στον αόρατο κόσμο [3] . Η Εύα αμάρτησε σοβαρά αλλά μετάνιωσε, και η Παναγία δεν αμάρτησε. Ήταν πιστή σε όλες τις περιστάσεις. Δοκιμάστηκε βέβαια, και ο αγώνας της και η νίκη της είναι καλά γνωστά στον Θεό.
Οι Άγγελοι των ανώτερων ιεραρχιών, τουλάχιστον αυτοί που το επιθυμούν, μπορούν να αναθέσουν σε εαυτούς τους τρεις ψυχές των οποίων είναι οι αδιάσπαστοι φύλακες, ενωμένοι μαζί τους για πάντα αν φτάσουν στην αιώνια μακαριότητα. Οι προστάτες άγγελοι, αυτοί της ένατης ιεραρχίας, δεν δημιουργούν ψυχές αλλά τις παίρνουν από τη Μητρότητα των Ψυχών και τις οδηγούν με αγάπη, επιμονή και προσοχή στην ευλογημένη αιωνιότητα αν το επιθυμούν.
Η ορατή δημιουργία και η αόρατη δημιουργία έχουν πολλές ομοιότητες, η πρώτη είναι ένα υλικό αντίγραφο της δεύτερης πριν καταληφθεί από τον Άρχοντα αυτού του ορατού κόσμου. Ο Λουσιφέρ, σαν ένας ζηλιάρης και υπερήφανος επιθεωρητής, ήθελε να πάρει στην κατοχή του το έργο της δημιουργίας και να το διεκδικήσει ως δικό του. Ο Θεός, πάντα δίκαιος και σεβόμενος την ελευθερία που είχε χαρίσει στα πλάσματά Του, προστάτευσε με τους αγγέλους του ένα μέρος στη γη όπου ο Λουσιφέρ δεν μπορούσε να εισέλθει: τον Κήπο της Εδέμ. Εκεί δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, τους έδωσε την εντολή να πολλαπλασιαστούν και να εξαπλώσουν τάξη και ευσέβεια σε όλη την επιφάνεια της γης. Όμως εκεί πάλι η Εύα και μετά ο Αδάμ πρόδοσαν τη θεϊκή εμπιστοσύνη, και η ανθρωπότητα σημαδεύτηκε για πάντα με το αρχικό στίγμα—την προπατορική αμαρτία.
Ο Θεός τότε άρχισε να επαναφέρει την πεσμένη ανθρωπότητα. Διαφύλαξε για τον εαυτό Του έναν λαό που κάλυψε με τις ευλογίες Του, και ο Υιός του Θεού γεννήθηκε σε αυτόν τον προνομιούχο λαό. Όμως, όπως γνωρίζουν τα παιδιά του Θεού, αυτός ο λαός Τον πρόδωσε και ήταν υπεύθυνος για την Εξαγορά, η οποία ήρθε μέσω της Πάθησης και της Αγίας Θυσίας του Σταυρού. Ο Θεός καταδίκασε αυτόν τον λαό στη διασπορά, αλλά όταν η Εκκλησία γίνει γνωστή και αναγνωριστεί από όλους τους ειδώλες, οι απόγονοι αυτού του λαού «θα αγαπηθούν χάρη των πατέρων τους» (Ρωμ 11:25-32), θα μεταστραφούν, »και ο Θεός θα δείξει έλεος σε όλους».
Σε αυτόν τον ευλογημένο καιρό της γενικευμένης μετάνοιας, ή αλλιώς κατά τη διάρκεια της χιλιαστής βασιλείας που περιγράφεται από τον αγαπητό Απόστολο του Κυρίου (Αποκ 20:1-6), ο Θεός θα εκπληρώσει το σκοπό του δημιουργικού Του σχεδίου: μια ανθρωπότητα αποτελούμενη από ευσεβείς άνδρες και γυναίκες που ζουν σε μια γη που έχει ξαναγίνει παράδεισος, υπάκουοι στον θεϊκό νόμο, εργατικοί και φιλανθρωπικοί, δοξάζοντας και λατρεύοντας τον Τριαδικό Θεό, σύμφωνα με την επιθυμία και την αγάπη Του.
Ας ευλογηθεί ο Θεός, να αγαπηθεί, να επαινεθεί και να υπακουστεί, έτσι είναι η θέλησή Του! Και η ευλογία Του θα είναι σε όλους τους ανθρώπους που τον υπηρετούν, τον αγαπούν και τον λατρεύουν. Αμήν.
Σάββατο, 14 Ιουνίου 2024, Σάββατο της Πεντηκοστής
Ο Κύριός μας:
Ο αόρατος κόσμος, που δημιουργήθηκε από τον Θεό, δεν είναι ο Παράδεισος, ο οποίος είναι άκτιστος επειδή είναι η κατοικία Του για πάντα.
Παράδεισος ή Αιώνια Μακαριότητα
Ο Παράδεισος μοιάζει με τον Θεό, αιώνιος, επειδή ο Θεός θέλει ένα μέρος όπου είναι Αυτός ο ίδιος, μαζί με τα αγαπημένα Του παιδιά. Ο Παράδεισος είναι ένας καθολικά θεϊκός τόπος και ο Θεός ήθελε και θέλει να τον μοιραστεί με τα παιδιά Του. Οι άλλες χώρες του σύμπαντος, όλες δημιουργημένες από Αυτόν, επιθυμούνται επίσης από Αυτόν έτσι ώστε οι δικές Του κτίσεις να κατοικούν στον Παράδεισο επειδή είναι Αγάπη και θέλει να μοιραστεί όλο το Καλό, την Ομορφιά και την Ευτυχία αυτού του υποδείγματος και εξαιρετικού τόπου.
Είπα κατά τη διάρκεια της ζωής Μου στη γη: «Στη στέγη του Πατέρα μου υπάρχουν πολλές κατοικίες» (Ιωάν 14:2), και αυτό είναι αλήθεια! Ο Παράδεισος, η αιώνια κατοικία Μου, είναι τεράστιος και προορίζεται να δεχτεί τις αγαπημένες και στοργικές κτίσεις Μου. Εσείς, τα αγαπημένα παιδιά Μου, είστε παιδιά Μου, δημιουργημένοι στην εικόνα και ομοίωσή Μου, ενδυναμωμένοι με ένα πνεύμα που είναι ο προστάτης σας άγγελος, με μια ψυχή και ένα σώμα, και προορίζεστε να ενώσετε μαζί Μου στον Παράδεισό για πάντα.
Στον Παράδεισο, που είναι η κατοικία Μου και όπου καλωσορίζω τα παιδιά Μου να μοιραστούν τη θεότητά Μου, υπάρχουν πολλές άλλες κατοικίες, γιατί ο Παράδεισος είναι τεράστιος, αιώνιος και άπειρος, όπως Εγώ ο ίδιος. Όταν σας υποδεχτούν εκεί, μετά την τέλεια αγιασμό που αποκτήθηκε στον Παράδεισο, θα εισέλθετε στο Ανεκφραστο, στην απαράμιλλη Ομορφιά του Θεού και στην ασύγκριτη Κατοικία Του. Άλλα πλάσματα, τέλεια με τον δικό τους τρόπο αλλά όχι παιδιά του Θεού επειδή προήλθαν από αλλού αλλά επιθυμήθηκαν από Εμένα στην προσωπική και τέλειά τους κατάσταση, θα πληθύνουν επίσης στον Παράδεισο, αλλά όχι την προσωπική κατοικία του Θεού, όπως ένα παλάτι στεγάζει τον Βασιλιά και την οικογένειά του και ορισμένα μέλη του επιτελείου του, ενώ οι άλλοι πολίτες ζουν αλλού στο Βασίλειο.
Ναι, ο Ουρανός είναι πληθυσμένος με παιδιά του Θεού και άλλα πλάσματα απαραίτητα και τέλεια προσαρμοσμένα στην μακαρία αιωνιότητα αυτού ακριβώς του Ουρανού. Υπάρχουν πολλές κατοικίες στον Οίκο του Πατέρα Μου, όπως στη γη υπάρχουν πολλές κατοικίες, πολλοί διαφορετικοί πολιτισμοί και έθιμα, πολλά ανόμοια ωστόσο εξαιρετικά όμορφα τοπία. Η απειρία του Θεού είναι απεριόριστη, όπως και όλες οι αρετές Του, όλες οι ιδιότητες Του, ολόκληρη η θεϊκή Του ύπαρξη, και ήθελε να μοιραστεί την Αγαθότητα Του με τον πλησιέστερο δυνατό τρόπο με τα παιδιά των ανθρώπων λόγω της ομοιότητάς τους μαζί Του μέσω της θείας υιοθεσίας τους.
Σας θέλω όλους για Μόνο μου, παιδιά Μου, μέχρι του σημείου να σας επικοινωνήσω όλα τα δώρα της Πατρογονίας Μου. Και όπου εγώ έχω προορίσει εσάς, όπως κάθε πατέρας επιθυμεί να χαρίσει στον γιο του το καλύτερο από τον εαυτό του, έτσι κι εγώ σας δημιούργησα όλους ως πρίγκιπες και κληρονόμους της Βασιλείας Μου, κληρονόμους στην πληρότητα της Αγάπης, της Εξουσίας και της Προσβασιμότητας σε όλα όσα είναι δικά μου. Εσείς, αγαπητά παιδιά, έχοντας αποκτήσει τέλεια Αγιασμό, θα είστε οι άξιοι κληρονόμοι Μου, οι πιο αξιέπαροι εκπρόσωποί Μου προς τα άλλα πλάσματα της Βασιλείας Μου, που θα σας τιμούν όπως με τιμούν και που θα έχουν μια πιστή, αγαπησιάρικη και δυναμική ευγνωμοσύνη για όλα όσα θα λαμβάνουν από εσάς εξαιτίας Μενέ.
Η Βασιλεία Μου είναι απέραντη και άπειρη όπως κι Εγώ ο Ίδιος, και Εγώ, Θεός, ωντας απεριόριστα δημιουργικός, απεριόριστα αγαπητικός, απεριόριστα ποικίλος, θέλω να δώσω ελεύθερο χώρο σε όλες τις αρετές Μου, σε όλες τις ιδιότητες Μου και ο Ουρανός Μου είναι ένα απέραντο πεδίο θεϊκής πράξης που διαχειρίζομαι κι έχω διαχειριστεί για την Αγάπη των δικών μου και για την Αγάπη όλων των πλασμάτων Μου που έχουν φτάσει στον στόχο της μακαρίας τους μοίρας.
Ευλογητός ο Θεός για τη μεγαλοπρέπειά Του, την ελεειοδοσία Του και την μεγάλη καλοσύνη Του, που δίνει τα πάντα σε όλους κι άφθονα.
Κι Εγώ, Θεός, σας ευλογώ εσάς που Με διαβάζετε, σασ κοιτάζω, σας χαρίζω τις χάρες Μου και Σας θέλω όλους για Μόνο μου. Εν ονόματι του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος †. Αμήν.
Δευτέρα, 16 Ιουνίου 2025
Ο Κύριός μας:
Μη-αιώνιος κόλασις
Γιατί μια μη-αιώνια κόλαση; Η αιώνια κόλαση είναι η αιώνια απόρριψη του Θεού. Μία μη-αιώνια κόλαση συμμετέχει στον εξαγνισμό του καθαρτηρίου, και σιγά σιγά, η φτωχή ψυχή σε αυτή τη μη-αιώνια κόλαση αναδύεται κι περνάει στο καθαρτήριο. Κάθε ψυχή σε αυτή τη μη-αιώνια κόλαση δεν απέρριψε τον Θεό στην τελευταία στιγμή: όταν, μπροστά Του, γονάτισε και, παρά τα εγκλήματά της και την πείσμονή της στη γη αρνούμενη Τον, ομολόγησε ότι είχε κάνει λάθος.
Παρά τα εγκλήματα, τις αμαρτίες κι την υπερηφάνειά της, διατήρησε μια βαθιά αίσθηση τιμιότητας και ο Θεός το γνωρίζει αυτό. Η ικανοποίηση για μία αμαρτία ή ένα παράπτωμα είναι μέρος του μετανοίας, και όσο περισσότερο έχει αμαρτήσει η ψυχή, τόσο περισσότερο έχει απορρίψει τον Θεό στη γη, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η ικανοποίηση. Ένας μεγάλος εγκληματίας τοποθετείται σε απομόνωση, χωρισμένος από άλλους εγκληματίες επειδή θα ήταν επικίνδυνο και για αυτόν κι για τους άλλους να βρίσκονται στην παρέα του. Η φυλάκισή του είναι πιο αυστηρή επειδή το έγκλημά του είναι μεγαλύτερο.
Μια ψυχή που είναι μαύρη αλλά γνωρίζει το σκοτάδι της και δεν αρνείται την καταδίκη της, αρχίζει ήδη να αισθάνεται μεταμέλεια. Η συγκεκριμένη ψυχή, που ξέρεις εσύ, δέχτηκε την καταδίκη της χωρίς κουβέντα, συνειδητοποιώντας ότι δε μπορούσε να περιμένει τίποτα άλλο από τη θεία ευσπλαχνία που πάντα περιφρονούσε. Ο αμετανόητος αμαρτωλός είναι αυτός που εξεγείρεται ακόμη και μπροστά στον Θεό, αρνούμενος να δικαιολογηθεί. Η άρνηση του Θεού είναι διαχρονικά καταδικαστέα, αλλά η θεία ευσπλαχνία είναι τέτοια ώστε η αναγνώριση από μια ψυχή της θείας πραγματικότητας που είχε αρνηθεί στη γη αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς τη μεταστροφή. Μετά πρέπει να εξιλεωθούν οι πολλές ατέλειες της, να τις διορθώσει και να τις εκρίζωση. Έτσι βρίσκει τον σωστό της χώρο, που είναι αυτός του μη-αιώνιου κόλασης από όπου θα πρέπει να αναδυθεί, να αποζημιώσει, να ικανοποιήσει και να καθαριστεί. Αυτή η κόλασις είναι ο πρόναος του καθαρτηρίου και τρομάζει επειδή οι δαίμονες έχουν πρόσβαση σε αυτήν.
Έδειξα την κόλασι στην αγαπημένη μου Χοσέφα Μενέντες. Ήταν κουλουριασμένη σε ένα μπουντρούμι όπου ήταν αντικείμενο γέλιου για τους δαίμονες και ταυτόχρονα το βούτυρό τους. Είναι ένας φρικτός τόπος, τόσο σκοτεινός που κανένα φως δεν εισέρχεται ποτέ εκεί, ούτε φυσικό ούτε πνευματικό. Ενώ στην μη-αιώνια κόλασι, τον πρόναο του καθαρτηρίου, είναι δυνατό να λάβει κάποιος ανακούφιση με θεϊκή άδεια και οι προσευχές για αυτές τις ψυχές που δεν έχουν «χαθεί οριστικά» είναι απαραίτητες.
[1] Δ’ Οικουμενική Σύνοδος του Λατερανού (1215)
[2] Τόποι μετάβασης
[3] Ήθελε να είναι η ψυχή του Λουσιφέρ και όχι του δικού της Αγγέλου, έτσι έγινε σαν την καταδικασμένη ψυχή του.
Πηγή: ➥ SrBeghe.blog