Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Η Τάχιστη Κλήση του Ιησού, του Καλοποιμένου Ποιμένως προς την Ανθρωπότητα.

Χοῦς εἰς γῆν καὶ πνεῦμα εἰς θεόν, τὸ δόντα αὐτός (Εκκλησιαστής 12,7)

Η εἰρήνη μου μετὰ ὑμῶν, τὸ ποίμνιόν μου.

Υἱέ μου, σήμερον θέλω πάλι να σου μιλήσω περί της ταφής των σώματων για να μεταδώσεις αυτό το μήνυμα σε αυτή την σκληροτράχηλη ανθρωπότητα, η οποία αρνείται να πληρώσει τὸ λόγο μου και απαρνιέται να ακούει τη φωνή μου.

Πάλιν σοι λέω, ἡ ταφής των σώματων είναι εθιμική πρακτικη καὶ αντιτίθετα τῷ Θεϊκώ Θελήσει. Σέ σε ρωτάω, τίνι πεποιθήκατε, θεός η άνθρωπος; Αληθώς σοι λέω ότι κάθε ψυχή που στη ζωή της αποφασίζει να ταφεί το σώμα του όταν θανατώσει, αυτή η ψυχή θα κρίνεται εἰς αἰώνιον κατὰ τὸν λόγον μου; και, ώς ἦν ἡ πρόθεσή του, ούτω καὶ ἔσται ἡ διαμονή του στο καθαρτήριο. Εάν η ψυχή στη ζωή αρνηθεί ότι το σώμα θα ταφεί και μετά θανατώσει, κάποιος από τους πενθούντες δώσει εντολή να ταφεί, αυτός θα είναι ενοχλημένος καὶ θα εξιλεωθή για αυτό, ώστε όταν φτάσει εἰς αἰώνιον δεν μείνει στο καθαρτήριο μέχρι τῆς τελικής κρίσεως.

Σου θυμίζω πάλι: Χοῦς εἰς γῆν καὶ πνεῦμα εἰς θεόν, τὸ δόντα αὐτός (Εκκλησιαστής 12,7) οι νεκροί πρέπει να ταφούν, όχι να ταφούνται, πρέπει να λάβουν χριστιανική ταφή και πριν από αυτό πρέπει να λαμβάνουν τις λειτουργικές πράξεις χαρακτηριστικά όλων των Χριστιανών.

Λέγω τούτο, γιατί πολλοί ταφιούνται χωρίς οποιαδήποτε κηδεία, καὶ αυτό είναι κατά τὸν λόγον μου που γέγραπται: "Τεκνό μου, ἄφες τὰ δάκρυά σου να πέσουν εἰς τούς νεκρούς, καὶ ώς ο ἔχων μεγάλη λύπη αρχίσει τὸ θρήνο. Καταθέτω τὸ σώμα με κατάλληλη τελετή, καὶ μην ἀμελέσῃς τῆς ταφής". (Εκκλησιαστικός ή Σιράχ 38, 16-19)

Τέκνα μου, εγώ, ο Θεός σας χρειάζομαι την ταυτότητα του σώματος σας μέχρι τη μέρα της τελικής κρίσης; αυτό σημαίνει ότι τα σώματα δεν πρέπει να καίγονται γιατί στην ημέρα της τελικής κρίσης θα αναζωπυρώσω τους ξηρούς οστούς και θα δώσω ζωή σε αυτά πάλι για να σας κριτώ με όλη τη συντέλεια σας. Διαβάστε Ιεζεκιήλ 37, 1-10 που μιλάει για τους ξηρούς οστούς ώστε να καταλάβετε καλύτερα τι λέγω και δεν θα συνεχίσετε στην αποτρόπαια πρακτική σας της καύσης των σώματων, επειδή είναι εναντίον του Θεού Θελήματος και θα λαμβάνετε τιμωρία όπως έκανα με τη Μοάβ, που έκαψε τα οστά του βασιλιά Εδώμ σε ασβεστόλιθο. (Αμοσ 2, 1-13)

Ούτε σάρξ ούτε αίμα δεν θα μπει στο βασίλειο του Θεού, αλλά όταν φτάσει η τελική κρίση το ξηρό οστό θα έχει σάρκα και μυς και θα επιστρέψουν να είναι άνθρωποι που πρέπει να κριθούν σε όλη τη ανθρώπινη και πνευματική τους κατάσταση. Να είναι ξεκάθαρο τι λέγω ώστε αύριο δεν θα θρηνώσετε. Κατά την διάβαση σας από την αιωνιότητα θα καταλάβετε καλύτερα όλα αυτά και αν δεν αρχίσετε να κάνετε εξοφλήσεις τώρα για την αποτρόπαια πρακτική της καύσης των σώματων, θα νιοθήσετε τη φλογερή πυρκαγιά με την οποία καθαρίζονται όλες αυτές οι ψυχές που παραβίασαν τον Λόγο μου επιλέγοντες την κάψιμο. Όλοι θα κριθούν πιο σκληρά από εκείνους που δεν είχαν γνώση. Κανείς δεν θα εξαιρεθεί από τη κατηγορία.

Καλωσορίστε τα λόγια μου και ασκήσετε αυτά, και να μη συνεχίζετε να περνάτε τους συγγενείς σας μέσα από το πυρ. Η ειρήνη μου αφήνω σε εσάς, η ειρήνη μου δίνω σε εσάς. Μετανοείστε και στρέφεται γιατί το βασίλειο του Θεού είναι κοντά.

Ο Κυριός σας: Ιησούς, ο Καλός Ποιμήν όλων των εποχών.

Κάνετε γνωστό αυτό το μήνυμα σε όλα τα άκρα της γης.