Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Η Παναγία Μητέρα Μας Συμμετοχεί Με Τον Λουζ Ντε Μαρία Εναν Καινούργιο Αποκαλυπτισμό

Εντός Οπου Επιτρέπει Στον Ανθρώπο Να Καταλάβει Το Μέγα Μυστήριο Της Γεννήσεως Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

Η αγαπητή μου κόρη, ότι ο Υιός μου γεννήθηκε σε τέτοια ταπεινά συνθήματα δεν ήταν τύχη, αλλά οργανώθηκε έτσι από τον Αιώνιο Πατέρα ώστε από την πρώτη στιγμή η Ανθρωπότητα να καταλάβει πως για να εισέλθει στη πνευματική ζωή και να δεχτεί τις Διδάξεις του Υιού μου χρειάζεται να λύσει ό, τι τη κρατεί δεμένη σε ψεύτικα προσωπικά πίστης, στο «εγώ» που παραμένει δυνατό στον άνθρωπο, στην ανθρώπινη αφροσύνη και ταπεινώς να κοιτάξει εαυτή της και να αναγνωρίσει τι είναι και πώς είναι, τι πρέπει να αφήνει και τι πρέπει να παίρνει ώστε να ενωθεί με τον Υιό μου.

Σας ζητώ να κάθε μέρα είναι σαν αυτήν την ημέρα στην οποία ο άνθρωπος του Θεού καταλάβει πως η Αγάπη πρέπει να επικρατεί στη ζωή, και θυμάστε ότι χωρίς αγάπη δεν είμαστε τίποτα (cf. 1 Cor. 13).

Δεν ταξιδεύσαμε μόνοι, αλλά με την συνοδεία των προστάτων που ο Πατέρας μας έστειλε να μας συνόδευε στον δρόμο, και πριν από το εισέλθουμε στο σταυροπηγιακό, οι Άγγελοι ήταν ήδη εκεί, χαρούμενοι, περιμένοντας την είσοδό μας. ΤΟ ΣΤΑΒΛΟ, ΑΥΤΌ ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΌ ΤΌΠΟ, ΉΤΑΝ Ο ΜΕΓΆΛΟΣ ΠΑΛΆΤΗΣ ΌΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΊ Ο ΥΙΌΣ ΤΟΥ ΘΕΟΎ.

Οι Άγγελοι του Πατέρα μας έγιναν ορατοί στους οφθαλμούς μας και ο Ιωσήφ, εκπληκτικός από τέτοια μεγαλοπρέπεια, καταλάβει ότι περισσότερο από έναν παλατιό, βρισκόμαστε στο ωραιότερο τόπο που μπορεί να υπάρχει στη Γη. Σπούδασαμε να καθαρίσουμε το μέρος και οι Άγγελοι του Θεού βοήθησαν τον σύζυγό μου Ιωσήφ, και ο χώρος, με αμετάκλητη καθαριότητα, διαμορφώθηκε για τη γέννηση του Υιού μου, η οποία είχε ανακοινωθεί σε μένα προηγουμένως. Οι Άγγελοι άρωσαν αυτόν τον μεγάλο παλατιό με ουρανικές μυροβολίες. Μου είχαν πει για την γέννηση και, απορροφημένη στο Γαστέρα μου, όπου θα έρθει η Θεία Αγάπη στην Ανθρωπότητα, εισχώρησε σε τέτοιο αβύσσο Μυστήριο.

Το ψυχρό της νύχτας έκανε τον σύζυγό μου Ιωσήφ να ανάψει το φωτιά με σπουδή και του ζητήσα να αναπαυτεί, και ο Ιωσήφ, εισερχομένος σε ένα όνειρο που ήταν έκσταση, είδε τι συνέβαινε με τη Θεία γέννηση.

Ανελήφθηκα πάνω από την Κτίσιν και γεμίστηκα με τα μεγίστερα θαύματα που γεμίζαν το Καρδιά μου, τον Νοή μου, τη Σκέψι μου, τη Λόγισι μου, τη Ψυχή μου κι το Πνεύμα μου για να καλωσορίσω "Ιερά Μυστήρια" που δεν είχαν αποκαλυφθεί σε μένα πριν. Ανελήφθηκα σε βαθιά Θεία Έκστασις μέχρι να δώσω στο Πρόσωπο του Θεού και γεμίστηκα με Θεία Επιστήμη, Πραότητα, Θεία Ελπίδα, Θεία Αγάπη κι Κατανόηση ...

Προσκυνώντας μπροστά στον Αιώνιο Πατέρα, έλαβα την μεγάλη ευλογία Του και η Υψηλότατη Μεγαλειότητα πήρε τα Χέρια μου κι έλαβε όλη τη διδασκαλία για την ανατροφή του Οντος που θα γινόταν ο Σωτήρ της Ανθρωπότητας. Το Πρόσωπο μου λάμπυνε με το Θείο Φως που ο Πατέρας αντανακλούσε σε μένα; συνειδητοποιώντας τι συνέβαινε, πλήρης χρήση των Αισθήσεων μου, είδα να μεταμορφώνομαι μπροστά σε τέτοια Άφθαρτη Παρουσία.

Λεπτά αργότερα νιώθηκα το Παιδί μου να κινείται δυναμικά στην κοιλιά μου, ήδη προετοιμασμένο για τη γέννηση, κι ενθουσιασμένη από το Θείο Πνεύμα, είδα ότι ο Θεός Ανθρώπινος απελευθερωνόταν από εκείνο τον μοναστήρι, χωρίς κανένα πόνο. Η Αγάπη των Σπλαχνών μου ενώθηκε με το Θείο Πνεύμα κι σε πλήρη αυτοθυσία, δεν προσφέροντας καμία αντίσταση στην Θεία Θελήσις, με αβασίλευτη θέληση και όντως κρυστάλλινος στο φώς, ο "Μονογενής του Πατέρα" γεννήθηκε, από το Έργον κι την Χάριν του Αγίου Πνεύματος (cf. Mt. 1,18c), διατηρώντας τη Παρθενική Κατάστασή μου; όλα ήταν Θαύμα της Αγάπης.

Είδα τον Άγιο Μιχαήλ κι τον Άγιο Ραφαήλ, κι αυτοί προσκυνούσαν το Παιδί μου, μεταμορφωμένο, πιο όμορφο και λαμπρότερο από τον ήλιο. Η Δέρμα Του, πλήρης καθαρότητα, λάμπυνε τόσο Παράδειση που το Φως του Θείου Σώματος Του βγήκε από την τοποθεσία. Το Παιδί μου παραδόθηκε στα Χέρια του Αγίου Μιχαήλ κι του Αγίου Γαβριήλ, και σε εκείνο το στιγμή συνέβη ένα Θείο Συζητήση μεταξύ των δύο: Ο ΥΙΌΣ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΏ ΗΜΑΣ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΉΘΗΚΑΜΕ, ΑΥΤΌΣ ΩΣ ΑΛΗΘΙΝΉ ΑΓΆΠΗ, ΚΑΙ ΕΓΏ ΩΣ ΜΗΤΈΡΑ ΤΟΥ ΛΈΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ: Ο ΑΓΑΠΗΤΌΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΈΝΑ ΚΙ ΕΓΏ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΜΟΥ ... (cf. Song of Solomon

2,16).

ΕΙΣΉΛΘΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΝΤΙΜΗΤΙΚΉ ΣΥΖΉΤΗΣΗ, ΚΑΙ ΜΕ ΌΛΗ ΤΗ ΜΑΤΈΡΝΑ ΜΟΥ ΣΤΆΣΗ, ΒΛΈΠΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟΎΣ ΤΟΥΣ ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΎΣ, ΑΓΆΠΗΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΘΕΪΚΌ ΘΈΛΗΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΦΆΤΝΗ ΣΤΑ ΣΤΑΥΡΌ..

Έξοντας Βγει Απο Εκείνο Τη Κατάσταση, Κάλεσα Τον Ιωσήφ Και Βλέποντας Το Παιδί, Έκλαψε Δάκρυα Πού Ρέανε Από Τα Μαλάμια Του; Ο Πόθεν Είχε Περιμένει Τόσο Πολυ Ήταν Εκεί, Του Παραδώσα Του Στα Χέρια Και Με Όλη Τη Σεβάστιση Αγάπησε Του Μία Αιώνια Αγάπη.

ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΊ ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΉΣΟΥΝ ΤΟ ΓΙΟΎ ΜΟΥ ΓΙΑΤΊ Η ΒΑΣΙΛΕΊΑ ΕΊΝΑΙ ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΏΝ.

Μητέρα Μαρία