Οι Είκοσι Τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Οι 24 ώρες του πικρού Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη Λουίζα Πικάρετα, την Μικρή Θυγατέρα της Θείας Βούλησης

† Δωδέκατη Ώρα
Από τις 4 έως τις 5 πμ †

Ο Ιησούς εκτέθηκε στον ειρωνεία των στρατιωτών, γεμάτος με προσβολές και υποτιμήσεις

Ετοιμασία πριν από κάθε ώρα

Ιησού, η γλυκιά μου ζωή! Όπως αναπαύομαι στο στήθος Σου, νιώθω τα ακανθή που το τραυματίζουν. Θέλεις να έχεις μια ψυχή που σε αγαπά κοντά. Ιδε, προσοχείζομαι σε όλα τα πάθητα Σου και νιώθω συμπονία για Σένα. Ως θα ήθελα να σας κρατήσω κοντά στο καρδί μου, να εκτεθούν εγώ στη θέση Σου στις δυσκολίες και να υποστεί τις προσβολές, βασανιστήρια και ανεκφράστες ταπείνωσεις. Μόνο η αγάπη Σου μπορεί να αντέξει τέτοια κακοποίηση. Τι μπορείς να περιμένεις από τόσο ανηθικό λαό;

Ο πιο υπομονετικός μου Ιησού! Οι εχθροί σου σε ειρωνεύονται. Σπιτώνουν στο πρόσωπό σου. Το φως των ωραίων ματιών σου σκοτεινιάζεται ενώ κλαίνε ποτάμια δακρύων για το σωτηρία μας. Αλλά δεν μπορούν να σκιάσουν την έκφραση της θεϊκής μεγαλειότητάς σου συνδεδεμένη με άπειρη πραότητα. Αυτοί ίσως τρέμουσαν από τις αμαρτίες τους και νιώθουν ντροπή. Όμως, για να αντιμετωπίσουν το αγαπημένο Σου πρόσωπο με μεγαλύτερη ελευθερία και να αφηντούν τα αισχρά πράγματα τους να κυριαρχήσουν, σας κάλυψαν με ένα βρόμικο πάνι, χτύπισαν σκληρές, σάρωσαν πίσω-προηγούμενο, πατήθηκαν κάτω από το πόδι και συνεχώς Σου έδινε νέα χτυπήματα και γαμπιά. Τραβήξαν τα μαλλιά από την κεφαλή και τη γενειάδα σας και σας έριχναν εκεί κι εκεί.

Ιησού, η αγάπη μου! Το κάρδιό μου θέλει να σταματήσει. Τρέμω και θέλω να καλύψω τα μάτια μου για να μη χρειαστεί να σας βλέπω σε τόσο μεγάλη πόνωση και τέτοια οδυνηρές σκηνές. Αλλά θέλετε να προσοχείσω σε όλα, και η αγάπη με αναγκάζει να σας κοιτάζω. Ιησού, τι συμβαίνει μαζί σου; Δεν λέτε μια λέξη για την άμυνα σας. Είστε στα χέρια αυτών των στρατιωτών, ένα παιχνίδι της βαρβάρικης τους ελευθερίας. Σας ρίχνουν στο έδαφος και σας πατάνε με διαβολική οργή που φοβούμαι να πεθάνετε κάτω από τα πόδια τους.

Ο μόνος μου αγαθοποιός και όλα! Ο πόνος που νιώθω όταν βλέπω την πάθη σας είναι τόσο μεγάλος! Θέλω να κραυγάξω στον ουρανό για να καλώ τον Πατέρα, το Άγιο Πνεύμα και όλους τους αγγέλους να έρθουν στην βοήθεια σας και να σας παρακαλέσουν. Θελούσα επίσης να καλώ την εύσπλαχνη Μητέρα σου στη γη και όλες τις ψυχές που σε αγαπούν. Ας συγκεντρωθούν γύρω από σένα και ας αποτρέψουν αυτούς τους αναισχυντούς στρατιώτες να συνεχίσουν να σας προσβάλλουν και να σας βασανίζουν.

Μαζί σου, ω Ιησού, θέλω να εξιλέω για όλες τις αμαρτίες που διαπράχθηκαν τη νύχτα. Ειδικά θέλω να ικανοποιήσω αυτές που διέπραξαν οι μυστικές секτες¹ κατά σας στο Ευλογημένο Σάκκο. Θα εξιλέω για όλες τις αδυναμίες των ψυχών που δεν μένουν πιστές σε σένα στη νύχτα του δοκιμασμού.

Ο προσβλημένος μου Ιησού, οι στρατιώτες κουρασμένοι και μερικώς μεθυσμένοι θέλουν να παραδώσουν τον εαυτό τους στον ύπνο. Το φτωχό μου κατεστραμμένο κάρδι, τραυματισμένο από την όψη των βασανισμών σας, δεν θέλει να μένει μόνος μαζί σου και ψάχνει άλλη συνοδεία.

Η γλυκιά μου μητέρα Μαρία, ας μείνω επίσης ανιδιοτήτα μαζί σου. Κρατώ τα μαθητικά χέρια σας στενά και φιλώ τους με σεβασμό. Αλλά ενισχύσετε μένα με την ευλογία σας. Ας αγκαλιάσουμε τον Ιησοῦν και ας βάλουμε τις κεφαλές μας στο ευγενικό καρδία του για να το παρακινήσει.

Ιησού, με την μητέρα σας σας αγκαλιάζω. Με τη Μητέρα σας θα υποταχθώ στον ύπνο της αγάπης στο ευγενικό καρδία σου.

Σκέψεις και Πράξεις

του Αγίου Πατρός Αννιμπάλε ντι Φρανσία

Σε αυτήν την ώρα ο Ιησούς βρίσκεται στο μέσον των στρατιωτών με ατρεμές θάρρος και σιδηρούς σταθερότητα. Ως Θεός που είναι, υποφέρει όλες τις πιέσεις που του επιβάλλουν οι στρατιώτες, και τους κοιτάζει με τόσο μεγάλο Αγάπη ώστε να φαίνεται ότι τους καλεί να του προκαλέσουν περισσότερα πόνους. Και εμείς—είμαστε σταθεροί κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων παθών; ή θρηνούμε, εξοργίζουμε και χάνουμε την ειρήνη; εκείνη την ειρήνη της καρδιάς που είναι απαραίτητη για να επιτρέψει στον Ιησούν να βρει ευχάριστο καταφύγιο μέσα μας;

Η σταθερότητα είναι η αρετή που μας κάνει να γνωρίζουμε αν ο Θεός πραγματικά βασιλεύει σε εμάς. Αν η αρετή μας είναι αληθινή, θα είμαστε σταθεροί

στο πείρασμα, με μια σταθερότητα που δεν είναι ανεπίστατη, αλλά πάντα ισορροπημένη. Και αυτή η μοναδική σταθερότητα μας δίνει ειρήνη. Όσο περισσότερο γίνουμε σταθεροί στο καλό, στον πόνο και στην εργασία, τόσο περισσότερα μεγαλώνουμε το πεδίο γύρω από εμάς, στο οποίο ο Ιησούς θα επεκτείνει τις χάριές Του. Άρα, αν είμαστε ανεπίστατοι, το πεδίο μας θα είναι μικρό και ο Ιησους δεν θα έχει χώρο ή λίγο χώρο. Αλλά αν είμαστε σταθεροί και σταθεροι, όπως βρίσκει ο Ιησούς ένα πολύ εκτεταμένο πεδίο, θα βρει σε εμάς την αγκυρά του υποστήριξη και τον τόπο για να επεκτείνει τις χάριές Του.

Αν θέλουμε ο αγαπημένος μας Ιησούς να αναπαύεται σε εμάς, ας περιβάλλουμε με την δική του σταθερότητα, με την οποία εργάστηκε για τη σωτηρία των ψυχών μας. Καταφύγιο, θα μένει στην καρδιά μας σε γλυκιά ανάπαυση. Ο Ιησούς κοιτάζει με Αγάπη εκείνους που τον καταπιέζουν, και εμείς; κοιτάζουμε όσους μας προσβάλλουν με την ίδια Αγάπη; Και η αγάπη που δείχνουμε σε αυτούς είναι τόσο μεγάλη ώστε να αποτελεί φωνή για τις καρδιές τους—τόσο δυνατή ώστε να μετατρέψει σε Ιησούν;

Ο μου Ιησού, άπειρο Αγάπη, δώσε με αυτήν την Αγάπη και ας καλέσει κάθε πόνος μου ψυχές προς εσάς.

¹ Υποτίθεται ότι στα μαсонικά ταμείοι διαπράττονται οι χειρότεροι ιεροσυλίες με αγιασμένα οστά.

Θυσία και Ευχαριστία