maandag 16 oktober 2017

Brief van Anne aan de Hemelse Vader.

Vandaag, op 16 oktober 2017, wil ik je schrijven, dierbare Hemelse Vader, een brief, want ik voel het behoefte om alles uit mijn hart te zetten.

Ik hoop dat ik de aanvang vind, want ik wil mijn hart bij jou uitstorten. Alles wat mij benauwt, wil ik je vertellen. Ik weet ook dat jij een goede luisteraar bent. Mijn hart is zo zwaar en ik weet niet wie anders ik alles kan vertellen die zo lang kan luisteren.

Jij bent de meest geduldige, liefdevolle en tederste vader waar iemand ooit naar zou kunnen verlangen. Ik hou van je, en kan je zelfs niet zeggen hoe onuitsprekelijk ik van je houd. Je had altijd een oor voor mij en hebt nooit opgehouden me te houden, ook toen ik niet wist wat ik moest doen.

Je weet dat ik al zo lang lijd aan angst en paniekaanvallen en niet weet hoe ik myself kan helpen. Ik wil ook niemand anders ermee belasten en ze ermee kapotmaken. Je weet alles wat ik ooit wilde doen was helpen.

De berichten die ik geholpen heb te verspreiden, hebben niet alleen de waarheid, Jouw waarheden, maar ook anderen begeleid op hun soms zo moeilijke levenspad. Ik heb woorden gehord die van jou kwamen, niet van mij, dat weet ik zeker. Ik ben helemaal niet in staat om zulke woorden te formuleren en neer te schrijven. Nu is het al meer dan 5 weken geleden sinds ik geen berichten ontving na de heilige offermessen.

De Heilige Offermis heeft altijd zo kostbaar voor mij gestaan, ze is mijn elixir van leven geworden. Ik leefde ervan. Je weet ook dat ik veel rozenkransen achter elkaar kon bidden. Ze hielpen me, want ik was daar met al mijn zinnen bij. Ik mis het vandaag de dag. Weent de Heilige Moeder om mij? Is dit waar? Ik wil haar niet beklagen, maar neem de wereldmissie serieus. Het is zo belangrijk voor ons allen.

Wat zit er in mensen heden ten dage als ze Jouw niet vinden, dierbaarste Hemelse Vader? Ze zoeken naar jou en willen hulp verwachten van de priesters. Helas, de priesters staan vandaag de dag niet meer in de waarheid. De Heilige Offermis, niet het maaltijdgezelschap dat ze beoefenen, neemt hun kracht weg. Ze willen veranderen en weten niet wat de reden is dat ze het niet kunnen maken. Het is vaak een lange en steile weg totdat iemand zich heeft gewend naar de Drie-eenige God, die alleen kan helpen. Het is vaak niet gemakkelijk om het juiste doel te vinden. De weg is vaak lang en stenig. Er zijn veel mensen en ook priesters, die een verkeerde en verwarrende weg gaan en niet weten wat ze moeten doen.

Moet ik bij mijzelf beginnen, misschien hoe het zou kunnen begonnen zijn? Helas weet ik niets over mijn binnenleven. Dan kon ik me wellicht beter helpen. Ik heb zo'n groot verlangen naar veiligheid. Bij jou is de veiligheid die ik moet vinden. Je bent overal aanwezig, alleen zie ik je niet. Maar ik weet dat jij niemand alleen laat wie jou in nood roept. Ik ben in nood, dierbaarste en tederste vader, en wens niets meer dan om je nabijheid te voelen. Waar kan je gevonden worden? Je vertelt het me. Ik wacht op je antwoord.

Eenmaal, in mijn grote nood, zag ik je in de hemel en dat was iets wonderbaars waar ik nog steeds niet aan kan geloven vandaag. Het hielp me en ik was niet langer alleen. Maar vandaag vind ik geen draad meer naar jou? Waar ben je, mia liefste, mijn schatje? Niemand kan jou overtreffen in liefde, want niemand heeft zo'n ongelooflijke liefde om weg te geven. Geef me maar een beetje van de liefde die ik niet voel. Maar in mijn hart weet ik dat alles van je komt. Niets gebeurt per toeval, alles komt van jou, alles, alleen het goede. Ik zal je blijven houden, Mijne kracht. Alleen als ik sterk ben kan het enkel van jou komen.

Ik ben een zwak en zondig wezen Maar jij weet dat ik niemand wil kwetsen. Ik wil ook Pastor Lodzig niet kwetsen, die me zo veel moeite maakt. Hij wil altijd aanwezig zijn en is nu toch zo machteloos. Dat doet mij pijn. Jij hebt ook een Monika aan mijn zijde gezet en ze is er. Ze doet elke taak, hoe moeilijk het voor haar ook is, en heeft zelf nog pijn en problemen. Ik wil niemand lastig vallen en toch doen ik dat. Ik moet altijd over mijn paniekaanvallen vertellen hoeveel het erg is omdat ik ze niet aan kan. Dat zou ik zo graag. De angst komt van binnen en ik weet niet hoe om te gaan met hem. Ik kan alleen niet zijn. Dit vind ik stressvol voor mijzelf en ook voor de anderen. Jij doet je er zoveel moeite mee. Dit kan alles niet voor niets zijn.

Moet ik bekennen? Ik voel alsof ik alleen maar zonden heb, en toch kan ik me niet veranderen als ik niet weet wat ik vreugde kan brengen met en niet aan mijzelf vreugde kan brengen. Ik kijk naar buiten en alles is zo droevig en somber, ondanks het feit dat de herfst zo veel mooie zaken heeft, net die prachtig gekleurde bladeren en nu de nazomer dagen vol zonneschijn. Zie ik al dit niet dat jij, liefste vader, voor mij bereidt? Ben ik blind geworden voor je schoonheden? Dat kan niet. - Ik heb altijd genoten van het.

Lieve Katharina, als jij wist hoe groot mijn verlangen naar jou is, want we zijn al 30 jaar samen geweest en hebben vreugde en droefheid gedeeld. Dat was een lange tijd. Is alles nu afgesneden? Moet dit allemaal niet meer zijn? Ik weet echt niet wat ik ermee moet doen? Ik zou zo graag de oorzaak weten om me te kunnen helpen. We konden altijd alles met elkaar uitwisselen. Het was een wonderlijke tijd. We hebben ook veel moeilijke dingen samen moeten doorstaan en het is ons gelukt met verenigde kracht. Op een of andere manier zijn we weer duidelijk geworden.

Nu kijk ik naar onze lieve priester Lodzig. Hoe graag heb ik hem. Ik wil hem niet kwetsen en toch was ik vaak ongeduldig met hem. Het spijt me om dat. Vergeef mij alstublieft en mijn ongeduld. Ook wilde ik altijd aan je zijde zijn en helpen. Dit is echt mijn wens voor jou. Weet jij dat ik je graag heb en miss als je niet er bent? Zij zijn de vinger die naar de hemel wijzen, d.w.z., een man van God die nauw verbonden is met de hemel en vooral met de Hemelse Vader door veel gebed. Ik zou graag alles verder vertellen aan jou en jij zou erg blij zijn over vooruitgang als er vreugde was die blijft. Ik kan me je vreugde voorstellen, ik heb het al eens meegemaakt. In de 13 jaar van samen leven in geloof hebben we veel met elkaar gedeeld. We hebben nu alles daarover vergeten. Het kan niet over zijn na al dat.

Ik bedoel mijn grootste inspanning te doen en helpen. Dit veroorzaakt me altijd nieuwe problemen. Ik weet niet waar ze vandaan komen. Als ik maar door geloof aan mijzelf kon helpen. Ik ben zo zwak geworden en deze zwakte doodt me.

Alleen de Hemelse Vader alleen weet van het lijden der mensen en kan dit ook verlichten. "Ik ken iedere kleinste beweging in je hart, mijn kindje. Kom bij mij, al u die moe zijn en beladen, ik zal jullie allen verfrissen.

Het behoefte vermindert niet, hoewel ik het grootste moeite doe om alles van de lever te schrijven.

Ik heb zo veel dierbare mensen rond me heen die aan mijn zijde staan. Ben ik nu onthankbaar geworden? Ik wil dat niet zijn, maar kijk dankbaar terug op de vele jaren. Alles is een geschenk van boven. Als ik maar wist waar ik moet beginnen? Er moet iets zijn wat mij verwardt? Waar maak ik de fout die ik kan corrigeren? Waar liggen mijn onzekerheden voor me? Zitten ze in het verleden of in het heden? Ik weet niet van mezelf?

Als ik doorgaan met schrijven, komt het misschien tot mijn geest. Het zijn ook nadenkende impulsen die uit mijn hart komen, want Jezus Christus woont in mijn hart, wie ik dagelijks ontvang met lichaam en ziel en goddelijkheid en menselijkheid. Zeker kan dit niet blijven onbeschaamd? Waar ben je, mijn allerliefste hartenschat? Niets kan jouw leven overtreffen bij mij. Mijn leven behoort alleen aan jou.

Beste Pastor Lodzig, kunt u me nu helpen om mijn weg naar mezelf te vinden? Ik wacht op een antwoord, want het leven moet doorgaan, het kan niet stil staan. Ik ben zo rusteloos en niets kan mij tot mijn gewone kalmte brengen. Wie kan me echt nu helpen.

Je weet, mijn allerliefste Jezus, dat ik je hulp nodig heb en zeker doe.

Zoals u hebt gehoord, zegt Vader Lodzig dat ik half uur voor de tabernakel in de huiskerk moet doorbrengen. Ik wil niet alleen zijn. Ik zou zo graag tot rust komen. Dit is mijn grootste wens ooit.

Helas deze woorden op papier hebben me geen vrede gegeven die ik wilde. Maar nu volg ik het advies van de heer Lodzig en hoop dat het niet mislukt. Dan ben ik nog verzweefder. Ik wil dat niet, want het moet mij helpen. Er kan niets fout gaan daarom, omdat Jezus bij me is in de tabernakel.

Nee, mijn allerliefste Jezus, ik was met je voor de tabernakel. Dit is jouw huis waar jij op ons wacht. Maar ik hou ook van jou. Ik kan me niet voorstellen dat ik zonder jou kon leven.

Ik heb mijzelf, zoals altijd, gegeven met mijn zorgen. Misschien vraag ik te veel aan mezelf om het allemaal op een keer los te laten. Alle angst zou meteen over moeten zijn. Maar ze zijn niet. Moet ik helemaal teleurgesteld zijn? Ben ik de enige die je niet kan vinden? Maar jij zegt, wie mij zoekt, hij zal me ook vinden. Ikzoek naar jou en ik kan je niet vinden. Waar ben Je, Mijn allerliefste Jezus? Wil je in mijn hart komen? Ik wacht met verlangen op je hulp? Wie kan me echt helpen? Alleen jij, Mijn allerliefste Jezus, bent in staat om bij mij te staan. Ik wil van jou zijn. Niemand zal bezit nemen over mijn hart maar alleen jij. Van jouzal ik zijn, in leven en ook in dood.

Mijn allerliefste Jezus, help me uit deze depressie. Ik wil je vinden en bij jou zijn. Hoe mooi is uw gezicht. Hoe mooi zijn uw trekken. Ik stel het allemaal zo voor, want ik wil bij jou zijn en mijn verlangens naar jou groeien van dag tot dag.

Hoe graag zou ik je berichten weer ontvangen en mensen wachten erop. Zie je dat niet, mijn Verlosser? En onze allerliefste Hemelse Moeder houdt van haar kinderen van Maria en wil ze allemaal bij Jouw leiden. Ze brengt hen voor uw troon en biedt hun smarten aan. Dan kun jij zeker niet weerstaan? Hoeveel zorgen hebben mensen vandaag de dag en hoe verachtend worden zij bekeken als zij jou houden en praten over het ware katholieke geloof. Ze willen hun hart uitstallen en niemand luistert naar hen.

Nee, ze worden verachtd en willen alleen dat alle mensen je vinden en in vrede met jou leven. Dit is de meest ijverige wens van ieder mens om in vrede te leven.

Hoe goed het is om jullie liefde aan mensen bekend te maken. Ze zijn blij als er mensen zijn die geloven en hun geloof met hen kunnen delen.

Ik zou deze liefde graag overbrengen op mensen, want ze voelen zich alleen achtergelaten met hun zorgen. Waarlijke liefde doorgeven is een groot goed dat mensen met verlangens afwachten.

Hoe ik graag alle mensen in dit heden tenisse zou willen helpen. Ze weten het niet en zoeken in de andere religies. Natürlich vinden ze jou daar niet. Maar ze zijn zo bang dat ze vaak niet weten waarnaar ze zich moeten keren. Jouw liefde wordt helaas niet aan hen overgebracht en dat zou hun echte hulp zijn.

Aub, lieve Verlosser, wees bij de mensen die U zoeken. Ze missen je in elke situatie. Het ontbreekt ze aan liefde, wat alleen jij, mijn liefste, hen kunt geven.

Ik hou van jou en ik wil niet van jou afkeren, want ik weet dat jij mij niet bent vergeten, maar je liefde eindigt nooit.

Jezus, als ik bij U ben, moet alles eenvoudig zijn. Jullie laten alles gebeuren, zelfs al denken mensen dat ze alles zelf doen. Jullie brengen alles in hen teweeg. Wij zijn niet de makers, jullie bent de Heer over leven en dood.

Hoe graag zouden mensen ervaren dat ware liefde alleen bij jou gevonden kan worden. Liefde zonder einde, dat is uw wil.

Alles, het hele heelal is van jullie. Alles was wonderbaarlijk geordend en niets was in ongerijmdheid. Mensen hebben je prachtige wereld misbruikt en chaos in hem gebracht. De natuur en ook de dieren, alles stond in een prachtig orde bij jouw schepping.

Hoe graag zouden mensen meer luisteren naar de woorden van de Bijbel. Dan konden ze zich veel ontlasten in hun leven. Want altijd als zij niet letten op deze woorden, maken ze het leven moeilijk voor zichzelf zonder dat ze het merken. De geboden zijn een verlichting voor ieder leven. Wanneer mensen de geboden overtreden, zondigen ze meer of minder.

Maar helaas geloven mensen dat het leven draaglijker en makkelijker is als je kunt genieten van het leven in de wereld. Het tegenovergestelde is waar. Wanneer jij het leven tot zijn uiterste geniet, is het op dat moment gemakkelijk. Alleen daarna wordt alles moeilijker. Mensen willen niet echt zijn.

Daarom is ook het Sacrament van Boete een belangrijk sacrament om terug te keren naar normaliteit en de toezegging niet meer te zondigen in de toekomst. Eerst moet er bewustzijn komen.

Onze allerliefste Jezus wist dat wij als zwakke mensen dit sacrament nodig hebben om ons van schuld te reinigen. Alleen door heiligende genade zijn we zuiver en nemen we het besluit de liefde van Christus in de toekomst te respecteren en Hem niet meer te beledigen.

Maar omdat wij zwakke mensen zijn, zal het altijd gebeuren dat wij biecht nodig hebben. Men kan ook zeggen dat Jezus Christus zich na elke biecht opnieuw met de mensen wil verenigen. Hij ziet dat mensen alleen gelukkig zijn wanneer zij van plan zijn niet meer te zondigen. Wij zijn ongelukkig met onze zonden en merken het vaak niet op. Maar de liefde van Christus maakt de mens na de biecht weer zuiver. Hij voelt zich nieuw verenigd met de liefde van God.