Οι Είκοσι Τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Οι 24 ώρες του πικρού Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη Λουίζα Πικάρετα, την Μικρή Θυγατέρα της Θείας Βούλησης

† Δέκατη Δευτέρα Ώρα
Από τις 2 έως τις 3 μμ †

Τρίτη Ώρα του Παθους του Ιησού στο Σταυρό

Ετοιμασία πριν από κάθε Ώρα

Πέμπτη Λεξή:
“Διψώ!”

Αποθανών Σωτήρ! Αγκαλιάζοντας τον Σταυρό σου, νιώθω την φλόγα που καταναλώνει όλο το πρόσωπό σου. Η καρδιά σου χτυπά τόσο δυνατά ώστε να υποφέρεις τρομερές, ακόμη και θρυλημένες βασανιστήρια, έτσι ώστε η ολόκληρη ανθρωπότητά σου μεταμορφώνεται και γίνεσαι αναγνωρίσιμος. Η φλόγα της αγάπης που λάμψει στην καρδιά σου σε κατακαίει ολοσχερώς και στεγνώνει. Επειδή δεν μπορείς να την κρατήσεις πίσω, νιώθεις τη βασανιστήρια του διψασμού έντονα, πιθανότατα επίσης ως αποτέλεσμα του αίματος που έχασε σε ποτάμια. Αλλά περισσότερο βασανίζεσαι από τον πνευματικό διψασμό για το σωτηρία των ψυχών μας. Θέλεις να πιείς εμάς όπως νερό, ώστε να μας κρατήσεις ασφαλώς σε εσάς. Έτσι συγκεντρώνεις τις εξαντλημένες δυνάμεις σου και φωνάζεις:

“Διψώ!”

Ω, επαναλαμβάνετε αυτήν την κλήση σε κάθε ψυχή:

"Διψάω για τη θέλησή σου, για τις προτιμήσεις σου, για τα επιθυμίες σου, για την αγάπην σου! Δεν μπορείς να μου δώσεις πιο ψυχροποιητό και αναζωογονητικό νερό από όταν με δίνεις τη ψυχή σου. Ω δεν αφήσεις εμένα να καίμαι σε αυτήν την ένταση. Καίο διψασμένος, όχι μόνο νιώθω τη γλώσσα μου και το λάρυγγα μου να καούν ώστε να μπορώ σκληρά να εκφωνήσω μια καθαρή λέξη, αλλά και η καρδιά μου και τα έντερα μου ξηραίνουν. Έλα με ελέει!

Και τρελός από τον διψασμό, παραδίδεται στη θέληση του Πατέρα.

Ω χαρτί μου δύσκολα να κτυπήσει όταν βλέπομαι την ανηλεότητα των εχθρών σας που σας προσφέρουν ποτό ξίδους και χολη αντί για νερό. Δεν απορρίπτετε αυτόν. Καταλαβαίνω ότι θέλουν να σας δώσουν το ξίδι των άγριων παθημάτων και τη χολή της πικρης αμαρτίας μας. Μονάχα αυξάνουν την δίψα σας αντί να σας ανεφεύγονται.

Ο Ιησού μου, εδώ είναι η καρδιά μου, εδώ οι σκέψεις μου, οι προτιμήσεις μου, όλο το είμαι με τα οποία θέλω να σβήσω την δίψη σας και να ανεφεύγω τη φλεγόμενη στόμα σας γεμάτη πικρία. Όλα που έχω, όλα που είμαι, είναι αφιερωμένα σε εσένα, ο Ιησού μου. Αν τα πάθητά μου ήταν απαραίτητα για να σώσουν ακόμη και μία ψυχή, είμαι έτοιμος να υποφέρει όλα. Σε σας προσφέρω ολοκληρώτως ως θυσία. Κάντε με τι θέλετε.

Θέλω να σας προσφερώ αντισταθμίσεις για την αγωνιαστική δίψη που υποφέρειτε υπέρ των ψυχών που χάνονται. Ποιοι πόνοι αυτές οι ψυχές που βρίσκονται στη λύπη και τη spirituall abandonment συχνά σας προκαλούν! Αντί να προσφέρούντας σας αυτά τα πάθη ως ανεφεύγοντας ποτό για την φλεγόμενη δίψη σας, βασίζονται σε εαυτούς τους και έτσι αυξάνουν το πάθος σας.

Έκτος Λόγος:
“Τελείωσε!”

Μυ αγαπημένος θανάσιμος καλός! Η άπειρη θάλασσα των παθημάτων σας, η φωτιά της αγάπης που σας καταναλώνει και ακόμη περισσότερο από όλα το υπέρτατο θέλημα του Πατέρα, ο οποίος θέλει να υποφέρει θάνατο, σας κλέβουν κάθε ελπίδα ότι μπορείτε να συνεχίσετε τη γήινη ζωή σας. Αλλά πώς θα μπορώ να ζώ χωρίς εσένα; Η δύναμή σου έχει ήδη εξαντληθεί, τα μάτια σου έχουν σκοτεινιάσει, το πρόσωπό σου είναι διαμορφωμένο και θάνατο λευκό, η στόμα σας είναι μισό ανοιχτή, η αναπνοή σας μερικές φορές επιταχύνεται, άλλες φορές διακοπτεί. Δεν υπάρχει πλέον ελπίδα για τη διάσωση της ζωής σου. Το φως που σας καταναλώνει αντικαθίσταται με παγωμένη ψύξη, το ιερό μέτωπό σας είναι βρεχόμενο από ιδρώτα. Οι μυς και οι νεύροι σας συστέλλονται όλο και πιο συνεχή λόγω του πόνου και των τραυματισμένων χεριών και ποδιών, τα τραύματα μεγαλώνονται όλο και περισσότερο. Τρέμω και αισθάνομαι κοντά στον θάνατο. Σας βλέπω, το αγαπημένο μου κτήμα, και βλέπομαι την τελευταία δάκρυα που στέκεται από τα μάτια σας, τον προαναγγελιακό της εγγύς θανάτου, και με δυσκολία ακοούστε τις λέξεις:

“Τελειώθηκε!”

Ο Ιησού μου! Η αγάπη σου έχει εξαντληθεί από όλα τα μέσα. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για εσάς, αφού έφθασε στο υψηλότερο βαθμό. Να καταναλωθούν και εγώ πλήρως από την αγάπην σας; Και τι ευχαριστίες δεν θα πρέπει να σε αποζημιώνω για αυτό! Ο Ιησού μου, θέλω να κάνω ικανοποίηση για όλους τους ανθρώπους, να εξισορροπήσω εκείνους που δεν αντιστοιχούν στην αγάπην σας και να σας παρακαλώ για την ντροπή που πάσχετε από τα πλάσματα σας ενώ καταναλώνεται με αγάπη στο σταυρό.

Εβδομάδα Λόγος:
“Πατέρα, στις χείρες Σου παρατίθεμαι το Πνεύμα μου!”

Ο σταυρωμένος, περνάς Σωτήρ! Η ανθρωπότητα σας έχει ήδη παγώσει, η καρδιά σας δεν φαίνεται να κτυπάει πλέον. Σύντονες θα αναπνεύσεις την τελευταία ανάσα της θνητής ζωής σου.

Με τη Μαγδαληνή περιβάλλομαι τα πόδια σας. Αν ήταν δυνατόν, θα έθεταν τη ζωή μου για να διατηρήσω την δική σας.

Τώρα βλέπω ότι ανοίγετε ξανά τους θανατοπαθούμενους οφθαλμούς σας και κοιτάζετε γύρω από τον σταυρό σαν να θέλετε να δώσειτε σε όλους το τελευταίο σου αποχαιρετισμό. Κοιτάξατε τη μητέρα σας που, ακίνητη και σιγή, φαίνεται να πεθάνει μαζί σας, τόσο μεγάλα είναι τα πάθη της. Και μιλάς με αυτήν:

"Αντίο, Μητέρα μου, αποχωρίζομαι, αλλά θα σε κρατώ στο καρδία μου. Φροντίστε για τα παιδιά σας και δικά μας!"

Κοιτάξτε τη κλαία Μαγδαληνή, τον πιστό Ιωάννη, και με τους οφθαλμούς σου μιλάτε μαζί τους:

“Αντίο!”

Κοιτάξατε ακόμη και στους εχθρούς σας με αγάπη, και οι οφθαλμοί σου μιλάνε μαζί τους:

"Αντίο! Σας συγχωρώ, σας δίνω το φίλο του ειρήνης."

Τίποτα δεν ξεφεύγει από την όρασή σου, λέεις αντίο σε όλους, συγχωρείς όλους. Ξανά συγκεντρώνετε τις δυνάμεις σας και κράζετε με φωνή δυνατή και ισχυρή:

«Πατέρα, στα χέρια Σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου!» Κλίνετε την κεφαλή σας και πεθάνετε...

Ο Θάνατος του Ιησού

Ω Ιησού! Σε αυτήν τη φωνή, όλη η φύση τρεμάται και θρηνάει τον θάνατό σου, τον θάνατο του Δημιουργού της. Η γη σεισμώνεται. Φαίνεται ότι θέλει να συγχοντίσει τις ψυχές ώστε να αναγνωρίσουν εσένα ως τον αληθινό Θεό. Το καταπέτασμα στο ιερό σπάει, οι νεκροί ανιστούν, ο ήλιος, που μέχρι τότε είχε παρακολουθήσει τα πάθη σου, έχει αποσύρει φρικτά το φως του. Κάποιοι από τους εχθρούς σου γονατίζουν στο τελευταίο σας κραυγήμα, χτυπάνε τις στέρνες τους και λένε:

«Αληθώς, αυτός ήταν ο Υιός του Θεού!»

Η μητέρα σου, που βρίσκεται πέτρινη και μοιάζει με νεκρή γυναίκα, υποφέρει βασανισμούς πιο πικρούς από τον θάνατο.

Ω Ιησού ο τεθνακώς! Με αυτό το τελευταίο κραυγήμα σου, τοποθετείς όλους μας στα χέρια του Πατέρα ώστε να μην απορρίψει εμάς. Για αυτό και φωνάζεις τόσο δυνατά και ισχυρά, όχι μόνο με τη φωνή της θυμιάς σου, αλλά και με τη φωνή των παθών σου και το αίμα σου:

«Πατέρα, στα χέρια Σου παρατίθεμαι το Πνεύμά μου (με αυτόν και όλες τις ψυχές)!»

Ω Ιησού, παράδοχέ με σε εσάς. Δώσε μοι την χάρη να πεθάνω πλήρως στην αγάπη σου και στον θέλημά σου. Μην επιτρέψεις ποτέ, είτε στη ζωή είτε στο θάνατο, να αποχωρήσω από τον θέλημα σου.

Για αυτό θα εξιλεωθώ για όλους εκείνους που δεν παραδίδουν πλήρως εαυτούς τους στον ιερότερο θέλημά σου και έτσι μειώνουν το τίμιο καρπό της απολύτρωσής σου. Πόσο μεγάλη είναι η οδυνη του καρδιού σου, Ω Ιησού, όταν βλέπεις τόσο πολλούς ανθρώπους να φεύγουν από τα χέρια σου και να εμπιστευτούν εαυτούς τους! Οίκτος για όλους, οίκτος για μένα!

Ιησού, σε λατρεύω για το στεφανισμένο με ακανθές κεφάλι Σου και ζητώ την συγχώρεσή Σου για τις υπερήφανες, φιλοδοξικές και εαυτοκεντρικές σκέψεις μου. Προσπαθείς να σε υποσχομαι ότι κάθε φορά που μια σκέψη έρχεται στο νού μου που δεν είναι για Εσάς, ή όταν βρίσκομαι σε περιπτώσεις όπου μπορεί να Σας προσβάλω, θα κραυγάζω αμέσως: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σας!»

Ιησού, θυμάμαι τις υβρίδες και βλασφημίες που έπρεπε να ακούσεις μέχρι το τελευταίο στιγμή. Ζητώ τη συγχώρεσή Σου αν έχω ακούσει ή επιτρέψει σε εαυτό μου να ακούσω λόγους που μας απομακρύνουν από Εσάς, για συγχώρεση επίσης για όλες τις γλιστερές συνομιλίες που έχουν κάνει οι άνθρωποι. Προσπαθείς να σας υποσχομαι ότι όσο συχνά βρίσκομαι σε καταστάσεις όπου ακούω ανεπιθύμητους λόγους, θα κραυγάζω αμέσως: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σας!».

Ο Ιησούς μου, σε λατρεύω για το ιερότερο πρόσωπό Σου, που είναι χλωμό, κιτρινό και βρεγμένο με αίμα. Ζητώ τη συγχώρεσή σας για την αγνοία, για όλες τις υβρίδες και διαφημισμούς που πρέπει να υποφέρετε από εμάς τα κακώς, αμαρτωλές οντότητες. Προσπαθείς να σας υποσχομαι ότι όσο συχνά συνειδητοποιώ ότι μου λείπει η δοξασία, αγάπη και λατρεία που Σας πρέπει, θα κηρύτσω αμέσως:

«Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σας!»

Ιησού, μπορεί ακόμα να δω στα λαιμάγγια Σου τα κορδόνια των αλυσίδων και σχοινιών με τις οποίες Εσάς δεσμό. Ζητώ τη συγχώρεσή σας για την αναταραχή των προτιμήσεων και προσκολλήσεις των ανθρώπων, που είναι τόσο πολλές αλύσιδες και σχοινιά που τα βάζουν γύρω από το λαιμό Σου. Προσπαθείς να σας υποσχομαι ότι όσο συχνά κινήσεις, επιθυμίες και προτιμήσεις ανακύπτουν σε εμένα που δεν είναι για Εσάς, θα κραυγάσω χωρίς δισταγμό: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σας!»

Ιησού, βλέπω το βαθύ τραύμα στο ώμο Σου και ζητώ συγχώρεση για τόσο πολλούς παράνομους ικανοποιήσεις και όλες τις αμαρτίες που έχουμε κάνει με τα πέντε αισθήματα του σώματος μας. Προσπαθείς να σας υποσχομαι ότι όσο σύντομα η σκέψη έρχεται στο νού μου να επιτρέψω εαυτό μου ικανοποιήσεις ή ευχαρίστιες που δεν είναι για τη δοξασία Σας, θα κραυγάζω: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σας!»

Ο Ιησού μου, ζητώ και την συγχώρησή σου για το ψύχος, την αδιαφορία, τη λυγμιά και την απίστευτη ανεπιεικέια που έχουν δείξει προς εσάς οι άνθρωποι. Σου υποσχόμαστε ότι κάθε φορά που νιώθω να κρυώνει η αγάπη μου για σένα, θα εξαφανίζομαι αμέσως: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σε εσάς!»

Ιησού, φιλώ τις αγίες σου χείρες και ζητώ συγχώρησή σου για τόσο πολλά κακά και αδιάφορα έργα, για τόσα πράγματα που έχουν διαφθαρεί από την αυτοαγάπη και τη σεβασμοσύνη. Σου υποσχόμαστε ότι κάθε φορά που καταλάβαω ότι δεν δούλευε εξ αγάπης σου, θα εξαφανίζομαι αμέσως: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σε εσάς!»

Ιησού, φιλώ τα αγία σου πόδια και ζητώ συγχώρησή σου για τόσο πολλά βήματα, για τόσα μονοπάτια που ακολουθήθηκαν χωρίς την κατάλληλη γνώμη; επίσης για τους ανθρώπους άριθμο που απομακρύνονται από εσάς για να καταδιώξουν τις ηδονές της γης. Σου υποσχόμαστε ότι κάθε φορά που με βγάλει ο σκέψιμος να απομακρυνθεί από σένα, θα κραυγάζω: «Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σε εσάς!»

Ιησού, προσκυνώ το ιερότερο καρδιά σου και θέλω να κλείσω μέσα του όλες τις ψυχές που λυτρώσατε, συμπεριλαμβανομένης της μίας μου, ώστε κανείς να μη χαθεί και όλοι να σώζονται. Ιησού, κλειδώσου με στο καρδιά σου και μπλοκάρει την πόρτα έτσι ώστε να βλέπω μόνο εσάς μόνος. Σου υποσχόμαστε ότι κάθε φορά που νιώθω το επιθυμία να βγάλω από τη καρδία σου, θα κραυγάζω αμέσως:

«Ιησού και Μαρία, παρακαλώ την ψυχή μου σε εσάς!»

Αναφορές και Πράξεις

από τον Αγ. Πατέρα Αννίμπαλε ντι Φραντσία

Ο Ιησούς καίγεται από δίψα. Και εμείς, καίγουμε από δίψη για τον Ιησού; Οι σκέψεις και οι αγάπες μας έχουν πάντα το σκοπό να σβήσουν την έντονη δίψη του;

Ανίσχυρος να φέρει τη δίψα που τον καταναλώνει, ο Ιησούς λέει: «Τετέλεσται πάντα!» Και έτσι ο Ιησους ολοκληρώθηκε πλήρως για εμάς. Κι εμείς—ανταγωνίζομαστε σε κάθε πράγμα να είμαστε συνεχής ολοκλήρωση αγάπης προς τον Ιησού; Κάθε πράξη, λόγος και σκέψη οδήγησε τον Ιησού στην Ολοκλήρωσή του. Και μεταφέρει κάθε πράξη, λόγος και σκέψη μας να καταναλωθούμε για αγάπη στον Ιησου;

Ω Ιησού, Γλυκή Ζωή μου, ας πνεύσει το Καταναλισμένο Σου Πνοή στιγμές στο φτωχό καρδία μου, ώστε να λάβει το σήμα της Ολοκλήρωσής σου.

Στο Σταυρό ο Ιησούς πληρώνει την Θέληση του Πατέρα σε όλα, και αναπνέει τη τελευταία του πνοή με ένα Τελείως Πράγμα Αποχωρισμού στην Αγιότερη Θέλησή Του. Και εμείς—ανταγωνίζομαστε να πληρώσουμε την Θέληση του Θεού σε όλα; Ανταγωνίζουμε να αποχωρίσουμε πλήρως στη Βουλή Του χωρίς να κοιτάξουμε αν είναι ωφελίμως για εμάς ή όχι—μόνο ευχαριστημένοι να βρούμε εαυτούς μας εγκατελειμμένους στα Αγιοτάτα του Μπράτσια; Είναι η θανάτωσή μου συνεχής για αγάπη στον Ιησού; Μπορώ να πω ότι, αν και ζούμε, δεν ζούμε; ότι είμαστε νεκροί σε όλα ώστε να ζήσουμε όχι από τη ζωή μας, αλλά μόνο από την Ζωή του Ιησού; Κάνει κάθε πράξη, σκέψη, επιθυμία και αγάπη μου τον Ζωντανό Ιησού μέσα σ' εμάς, έτσι ώστε το λόγο μου, ο βηματισμός μου, η επιθυμία μου και η σκέψή μου να πεθάνουν πλήρως στον Ιησού;

Ω ο Ιησού μου, ας είναι ο θάνατός μου μια συνεχής θανάτωση για αγάπη σου, και ας κάθε θάνατος που πάσχω να είναι ζωή που θέλω να δώσω σε όλες τις ψυχές.

¹ Επειδή ο Ιησούς ζει και εργάζεται μέσα μας, η εργασία μας, όσο καθορίζεται από τη θέλησή μας, είναι σαν νεκρή από την πλευρά μας.

Θυσία και Ευχαριστία