Οι Είκοσι Τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Οι 24 ώρες του πικρού Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη Λουίζα Πικάρετα, την Μικρή Θυγατέρα της Θείας Βούλησης

† Δέκατη Έβδομη Ώρα
Από 9 έως 10 π.μ. †

Ο Ιησούς στεφανώνεται με ακανθιά, χλευάζεται και περιγελάται. Εκκε Χομο! Καταδικάζεται σε θάνατο από τον Πιλάτο

Ετοιμασία πριν από κάθε ώρα

Ιησού, η άπειρη αγάπη μου! Τόσο περισσότερο σ' ανακάλυψα, τόσα περισσότερα καταλαβαίνω τι πάσχεις. Είστε ήδη ένα μόνο τραύμα, δεν υπάρχει μέρος σε εσάς που έχει θεραπευτεί. Οι εκτελεστές είναι οργισμένοι ότι ακόμα σας κοιτάζουν με αγάπη σε τέτοια βασανιστήρια. Τα φιλικά, χάριστα, μαγνητικά βλέμματα σου είναι τόσα πολλά φωνητικά που επιθυμούν ακόμη περισσότερη πόνωση και νέο βάσανο. Οι βοηθοί, όχι μόνο επειδή δεν έχουν ανθρώπινο χαρακτήρα, αλλά και ανεπιβολώς αναγκασμένοι από την αγάπη σας, σας βάζουν στα πόδια για να επιφέρουν νέα βασανιστήρια και ακόμη πιο πικρή πόνη. Αλλά εσύ, μη μπορώντας να παραμείνετε στα πόδια, πέφτε ξανά στο αίμα σου. Οι βασανιστές σας, οργισμένοι από αυτό, σας ανυψώνουν με κολάπες και χτυπήματα και σας συρόνται στον τόπο όπου θα στέψειστε με ακανθιά.

Ο Ιησούς Στεφανώνεται Με Ακανθία

Ιησού, αν δεν μ' υποστηρίζεις με το βλέμμα της αγάπης σου, τότε δεν μπορώ πλέον να σε δω πάσχοντας. Το τρέμουλο περνάει από την καρδιά και τη ψυχή μου, η καρδία μου χτυπά, νιώθω κοντά στον θάνατο. Ιησού, Ιησού, βοήθησε με!

Μοιράζεται σαν να λέει:

"Τέκνον μου, θάρρος! Μή τι λείψει από όσα πάθω και προσέχει στα διδαχή Μου. Πρέπει να ανανεώσω τον ολόκληρο άνθρωπο. Η αμαρτία του στέφωσε με ντροπή και ατιμία, ώστε να μην μπορεί να εμφανιστεί μπροστά στη Μεγάλη Μου Δόξα; η αμαρτία του εξευτελίσθηκε και τον έκανε απώλεια όλων των δικαιωμάτων και της τιμής και δόξης. Όπως, θα στέφθω με αγκαθή για να επαναφέρει το στέμμα στο μέτωπο του ανθρώπου, να τον επιστρέψει σε όλα τα δικαιώματα του και να του δοθεί η τιμή και δόξα. Οι αγκάθηδες Μου θα είναι φωνές εξιλέωσης και αποκατάστασης μπροστά στον Πατέρα Μου για τόσο πολλούς αμαρτήματα της σκέψης, ιδιαίτερα εκείνους του υπερηφάνειας; θα είναι ακτινοβολίες φωτός για κάθε δημιουργικό πνεύμα και προσευχές μεσολάβησης ώστε τα παιδιά των ανθρώπων να μην προσβάλουν Μεί. Όπως, ενώνου Με, μεσολαβεία και εξιλέωση Μαζί Μου."

Οι σκληροί εχθροί Σου, Ιησού μου, Σε καθίζουν, περνάνε μια παλιά πορφυρούρα στολή γύρω από Εσάς, κάνουν ένα στέμμα αγκάθηδων και το βάζουν πάνω στη λατρευτική Σου κεφαλή με διαβόητη οργή. Τότε παίρνουν ράβδους, χτυπούν Σε και αφήνουν τις αγκάθες να διεισδύσουν στο μέτωπό Σου, μερικές φορές ακόμη και στα μάτια, τα αυτιά, το εγκεφάλο και τον τραχήλο.

Αγαπητέ μου, ποια αγωνία, ποιο ανεκδότητο πάθος! Πόσες σκληρές θανάτους υποστηρίξατε; Το αίμα Σου ήδη ρέει από το πρόσωπό Σου, ώστε σχεδόν τίποτα άλλο δεν είναι ορατό εκτός από αίμα. Παρ' όλα αυτά, κάτω από αυτές τις αγκάθες και αυτό το αίμα, η ιερότερη Σου όψη λάμψει με ήπιους, αγάπη και ειρήνη. Για να κλείσει η κομωδία, Σε δίνουν μια καλάμι ως σκήπτρο, και τώρα μπορεί να αρχίσει ο χλευασμός τους. Τενοχλεύονται Σου ως Βασιλιά των Ιουδαίων, χτυπούν το στέμμα Σου και Σου δίνουν γαϊδουριές.

Σιωπείς και έτσι εξιλέως για την φιλοδοξία εκείνων που επιδιώκουν κυριαρχία και τιμή, κάνοντας ικανοποίηση για αυτούς που συμπεριφέρονται ανάρμοστα σε υψηλή θέση και θέση και έτσι γίνονται η καταστροφή των λαών και τις ψυχές που τους έχουν εμπιστευτεί.

Με το καλάμι που κρατάτε στο χέρι Σου, εξιλέως για τόσο πολλά έργα που είναι καλά αλλά χωρίς εσωτερικό πνεύμα, ακόμη και για εκείνα που γίνονται με κακή πρόθεση. Με την ανέχιση του χλευασμού και της περιφρόνησης, εξιλέως για αυτούς τους ανθρώπους που βεβηλώνουν, καταφρονούν και χλευάζουν τα ιερότερα πράγματα.

Ιησού, ο Βασιλιάς μου! Οι εχθροί σου συνεχίζουν με τις υβρίσεις τους, το αίμα ρέει σε τέτοια αφθονία από την ιερότερη κεφαλή σου πάνω στο πρόσωπό σου που σχεδόν δεν μπορώ να ακούσω τη γλυκιά φωνή σου. Ω! Θα ήθελα να βάλω το κεφάλι μου κάτω από αυτές τις ακανθές για να νιώσω τα κοντάρια τους.

Ιησού, πόσο ωραίος είστε στο μέσον αυτών των χιλιάδων βασανιστηρίων! Φαίνεται σαν να μου λες:

"Τέκνο μου, ας πουν αυτές οι ακανθές ότι θέλω να εγκατασταθεί ως Βασιλιάς της Καρδιάς, γιατί όλη η κυριαρχία ανήκει σε μένα. Παίρνει αυτά τα ακανθή του και τραυματίζε την καρδία σου μαζί τους. Αφήστε αυτό που δεν μου ανήκει να βγει από εκεί. Αφείτε μια ακάνθη στην καρδιά σου ως σήμα ότι είμαι ο Βασιλιάς σου, για να αποτρέψει άλλον να εγκατασταθεί σε εσένα. Γίνε τον γύρο σου σε όλες τις καρδιές. Με το τραυματίζει τους με τα ακανθή μου, ας φύγουν η προσωρινή καπνός της υπερηφάνιας και όλη η βρόμικη που περιέχονται μέσα τους ώστε κάθε ένας να εγκαταστήσει εμένα ως Βασιλιά."

Αγάπη μου, η καρδιά μου στενοχωρείται όταν πρέπει να σε αφήσω. Ας μπουν οι ακανθές σου στα αυτιά μου για να ακούω μόνο τη φωνή σου, στα μάτια μου για να κοιτάζω μόνο εσένα, στο στόμα μου ώστε η γλώσσα μου να μείνει σιγανημένη σε ό, τι μπορεί να σας προσβάλει και να έχει την ελευθερία να σας αινεί και δοξάζει σε όλους τους ανθρώπους. Ιησού, ο Βασιλιάς μου! Περικλείσε με τις ακανθές σου ώστε να με προστατεύουν, να με υπερασπίζονται και να κρατάνε πάντα εμένα στο νου σας.

Τώρα θα ξεπλύνω το αίμα σου και θα σε γλυκώνω, γιατί βλέπο ότι οι εχθροί σου σας οδηγούν πίσω στον Πιλάτο, ο οποίος θα καταδικάσει σε θάνατο. Ο Σωτήρ μου με τον στέφανο των ακανθής, βοηθήσε μένα ώστε να μπορώ να συνεχίσω στο δρόμο της πάθησής σας.

Ιησούς μπροστά στον Πιλάτο ξανά

Η φτωχή καρδιά μου, τραυματισμένη από την αγάπη και διαπερνόμενη από το πάθος σας, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσάς. Για αυτό τον λόγο ψάχνω και βρίσκω ξανά μπροστά στον Πιλάτο.

Τι ποιο θέαμα! Οι ουρανοί τρέμουν, η κόλαση φρίσσει από φόβο και οργή ταυτόχρονα. Ζωή της καρδιάς μου, οι όψεις μου δεν μπορούν να σας δούνε χωρίς να πλησιάσουν τον θάνατο. Αλλά η μαγνητική αγάπη σας με αναγκάζει να σας κοιτάξω πάλι, για να καταλάβω πλήρως τα πάθη σας. Και σας κοιτάζω με στεναγμούς και δάκρυα. Ιησού, είστε ακόμα γυμνός από τα ρούχα σας. Αντί για ένα ενδύμα, βλέπω εσάς ντυμένοι με αίμα. Η σάρκα σας κρέμεται σε κομματάκια από το σώμα σας, οι οστά σας είναι εκτεθειμένα, η ιερότερη όψη σας δεν είναι πλέον αναγνωρίσιμη. Οι αγκαθήδες έχουν διείσδυσε στο κεφάλι σας μέχρι τα μάτια σας. Βλέπω μόνο αίμα που ρέει στη γή και αφήνει πίσω από τους βηματισμούς σας ένα ποτάμι αίματος.

Δεν είστε πλέον αναγνωρίσιμος, είσαι τόσο τραυματισμένος, έχετε φθάσει στο χαμηλότερο επίπεδο της ταπείνωσης και το υψηλότερο βαθμό των παθημάτων. Ω, δύσκολα μπορώ να ανεχτώ την όψη σου! Ω, θα ήθελα να σε αρπάξω από τη δύναμη του Πιλάτου, να σε κλείσω στο καρδιά μου και να σου δώσω ανάπαυση. Πόσο θέλω να θεραπεύσω τα τραύματα σας με την αγάπη σας, να κατακλύζω τον ολόκληρο κόσμο με το αίμα σας, να βυθίζω όλες τις ψυχές σε αυτό και να τους οδηγώ εσάς ως λάφυρα των παθημάτων σου.

Πανυπερήφανε Ιησού, δύσκολα μπορείτε να με κοιτάξετε μέσα από τις αγκαθήδες για να μιλήσουμε:

"Τέκνο μου, έλα σε αυτά τα δεμένα χέρια Μου, κλίνει το κεφάλι σου στο στέρνο Μου και θα νιώσεις την πιο έντονη και πικρή πόνο. Ό,τι βλέπεις από τη ανθρώπινη φύση μου έξω είναι μόνο η υπερχείλιση της εσωτερικής αγωνίας μου. Προσέχετε στα χτυπήματα της Καρδιάς Μου και θα καταλάβειτε ότι λυτρώνομαι για τις αδικίες πολλών αρχόντων, για την κατάπνιξη των φτωχών και των αθώων που ακολουθούν τους ενοχοποιημένους. Λυτρώνω για τη υπερηφάνεια εκείνων που, για να διατηρήσουν το κύρος τους, τη θέση τους, τις πλούτες τους, δεν φροντίζουν να πατήξουν κάθε νόμο και να κάνουν αδικία στον γείτονα τους επειδή κλείνουν τα μάτια τους στο φως της αλήθειας.

Με τας ακανθας μου θέλω να διαμελίσω την υπερηφάνεια της αυταπάρθειας τους και δι' των κοιλιών που σχηματίζουν στο κεφάλι μου, να ανοίξω τον δρόμο για να φτάσω στην ψυχή τους ώστε να ταξινομήσω όλα μέσα σε αυτήν με το πνεῦμα της αλήθειας. Εάν σταθώ τόσο βαθμιαία τιμωρημένος μπροστά από αυτόν τον άδικον κριτή, θα κάνω έτσι όλους να καταλάβουν ότι μόνο η αρετή παραχωρεί αυτήν την τιμή που καθιστά τον άνθρωπο βασιλιά πάνω σε εαυτό του. Θέλω να διδάξω όλους τους άρχοντες ότι μόνον η αρετή, συνδυασμένη με ευθύνοο νου, τα κάνει άξιους και ικανούς να οδηγούν και κυβερνάνε άλλους. Όλα οι τιμές χωρίς αρετή από την άλλη πλευρά είναι επικίνδυνες και καταραμένες δωρεές. Κόρη μου, ας πάει η καρδιά σου στα έργα της αποκατάστασης μου και συνεχίστε να προσέχετε στις πόνους μου."

Όταν ο Πιλάτος σε βλέπει τόσο καταπληγμένος, τρέμει και εξομολογείται με πάθος:

"Είναι δυνατόν να υπάρχει tanta σκληρότητα στο ανθρώπινo καρδιά; Αλήθεια, όταν κρίνω τον κατηγορουμένο για μαστίγωση, δεν ήταν η θέλησή μου να αντιμετωπιστεί έτσι." Πλήρης απορία και ανίκανος να κοιτάξει πλέον το πρόσωπό σου γεμάτο πόνο, στρέφει την όψη του από εσένα. Για να βρει πιο επιβεβαιωτικούς λόγους για να σε απελευθερώσει από τα χέρια των εχθρών σου, οργανώνει νέα ανάκριση μαζί σου.

"Πείτε μοι, τι έχετε κάνει; Ο λαός σας με έχει παραδώσει στα χέρια μου. Είστε πραγματικά βασιλιάς; Και ποιο είναι η βασιλεία σας;"

Δεν απαντάς σε αυτές τις επιτακτικές ερωτήσεις του Πιλάτου, ο Ιησού μου. Πλήρης απορρόφησης σε εαυτόν σου, σκέφτεαι μόνο για το να σώσει την φτωχή ψυχή μου με κόστος τόσο πολλών πόνων.

Επειδή ο Πιλάτος δεν λαμβάνει απάντηση, προσθέτει:

“Δεν ξέρετε ότι είναι στην εξουσία μου να σας απελευθερώσω ή να σας καταδικάσω;"

Και εσένα, αγάπη μου, που θέλεις το φως της αλήθειας να λάμψει στην ψυχή του Πιλάτου, δίνετε απάντηση:

"Δεν θα είχες καμία εξουσία επί Εμού αν δεν σου είχε δοθεί από πάνω. Aλλ' οι παραδιδόντές Με εις τας χείρας σου έχουσιν αμαρτίαν μείζονα."

Ιδε τον άνθρωπο!

Κινημένος από την πραότητα της φωνής Σου, ο Πιλάτος, σε ενθουσιασμό, αποφασίζει να σου δείξει στους εχθρούς Σου από τη βεράντα του δικαστηρίου. Ελπίζει ότι θα ανακινήσει συμπονία στα καρδιά τους όταν θα δουν τον ίδιο τόσο κατακομμένο. Έτσι θέλει να σε απελευθερώσει.

Λυπημένος Ιησού! Το κάρδιό μου σπρώχνει όταν Σε βλέπο. Με δυσκολία βαδίζεις ακολουθώντας τον Πιλάτο, καμπτός υπό το τρέμουλο στέμμα από ακανθή. Αίμα σημαίνει τα βάδη Σου. Όταν βγάζετε έξω, βλέπετε ένα πλήθος σε αναταραχή, με μεγάλη προσδοκία να δουν την καταδίκη Σου. Ο Πιλάτος διατάζει σιωπή για να προσελκυθεί η προσοχή όλων και να ακούγεται από όλους. Τρέμουλας, παίρνει τις δύο γωνίες του πορφυρού μανδύα που καλύπτει το στέρνο Σου και τα ώμοτά Σου, τους αποσπά με σκοπό όλοι να δουν πόσο σοβαροκομμένος είσαι, και λέγει φωνάζοντας:

“Ιδε τον άνθρωπο! Ιδού τι άνθρωπος! Δεν έχει πλέον τη μορφή ανθρώπου. Βλέπε τα τραύματά του; δεν είναι αναγνωρίσιμος. Αν έκανε κακό, τότε έχει πάθει αρκετά, ναι περισσότερο από αρκετά. Έχω ήδη μεταμεληθεί ότι τον εχαρίσαμες. Αρα αφήσουμεν αυτόν ελεύθερον.”

Ιησού, αγάπη μου, άφησε με να Σε κρατώ. Υπό το βάρος τόσο σοβαράς πάθησης δεν μπορείς πλέον να σταθείς στα πόδια και τρεμολαίνεις. Ω, σε αυτό το ευγενές στιγμή αποφασίζεται η μοίρα Σου. Με τα λόγια του Πιλάτου υπάρχει βαθύ σιωπή στον ουρανό, στη γη και στο χείμαρρο. Αμέσως μετά, ως αν με μία φωνή, ο κλάμος ακούγεται από όλα τα στόμα:

"Σταυρώσου τον, σταυρώσου τον! Θελουμε να πεθάνει!"

Ιησού, ζωή μου, βλέπω πως πεθάς. Ο κλάμος του θανάτου ανεβαίνει στο καρδίο Σου. Ω άφησε με, παρακαλώ Σε, να πεθάνω μαζί Σου! Συ, ο βασανισμένος Ιησού, μιλήσουέ μοι, κινηθείς από τον πόνο μου:

"Παιδί μου, κλίνει το κεφάλι σου στο Καρδιά Μου και συμμετέχει στα πάθη και τα έργα της εξιλασμού. Το στιγμιόπτερο είναι ιερό: πρόκειται για την απόφαση περί του θανάτου Μου ή του θανάτου του ανθρωπίνου γένους. Σε αυτό το στιγμιαίο, δύο ρεύματα χύνονται στο Καρδιά Μου. Το ένα περιέχει τις ψυχές που θέλουν τον θάνατό μου για να βρουν ζωή σε Εμένα. Αποδεχόμενοι το θανάτο για αυτούς, σωζούνται από την αιώνια καταδίκη και οι πύλες της Βασιλείας των Ουρανών ανοίγουν για να τους δεχτούν. Στο άλλο ρεύμα βρίσκονται εκείνοι που θέλουν τον θάνατό μου εξ αισθάνθης κακίας, κλείνοντας έτσι την καταδίκη τους. Η Καρδιά Μου σπάει. Ο πτώση κάθε μιας από αυτές τις ψυχές είναι απαράλληλη κοντά σε Εμένα. 'Τα βάσανα της κόλασης με περιβάλλουν' (Ψαλμ. 17:6). Ω, η Καρδιά μου δεν μπορεί πλέον να ανεχτεί αυτά τα πικρά πάθη. Αισθάνομαι τον θάνατο αυτών των ψυχών με κάθε κρότημα της Καρδίας Μου, με κάθε αναπνοή, και επαναλαμβάνω συνεχώς: 'Θα χυθεί τόσο αίμα μάταια; Θα είναι μάταια τα πάθη που υποφέρω για τόσους;'¹

Ω παιδί μου, στήριξέ με, δεν μπορώ πλέον! Συμμετέχει στα βασάνιά Μου. Να είναι η ζωή σου συνεχής θυσία για να σώσει ψυχές και να ανακουφίσει τα καρδιανταχτά μου βάσανα."

Ιησού, εάν ήταν δυνατόν οι πόνοι Σου να είναι δικοί μου, και εάν τα έργα του εξιλασμού σου να βρεθούν σε μένα.² Αλλά βλέπω ότι ο Πιλάτος είναι θυμωμένος, κι αυτό τον ώθησε να κραυγάζει:

"Πώς θα σταυρώσω αυτόν ως βασιλιά; δεν βρίσκω σε αυτόν καμία αμαρτία." Και οι Ιουδαίοι φωνάζουν τόσο δυνατά που το αέρα τρέμει:

"Δε έχουμε άλλον βασιλιά παρά τον Καίσαρα. Εάν αυτόν απελευθερώσεις, δεν είσαι φίλος του Καίσαρα. Σταυρώστε αυτόν, σταυρώστε αυτόν!"

Κατηγορημένος σε Θάνατο από τον Πιλάτο

Ο Πιλάτος, ο οποίος δεν ξέρει πλέον πως να βοηθήσει τον εαυτό του, φέρνει νερό σε λεκάνη από φόβο ότι θα απομακρυνθεί από το αξίωμα του και πλένεται τα χέρια ενώ λέει:

«Αθώος είμαι από το αίμα αυτού του δικαίου ανθρώπου.» Και οι Ιουδαίοι κραυγάζουν ξανά:

«Επ' ημάς και εις τα τέκνα ημών το αίμα αυτού!»

Γνωρίζοντας Σέ, τον Ιησού μου, ότι καταδικάζεστε, εκφράζουν χαρά, χαιροκοπούν και κραυγάζουν. Μεταξύ δε αυτού, ο Ιησούς μου, συγκατάβατε για εκείνους που, ενώ βρίσκονται σε υψηλή θέση, από φόβο του ανθρώπου και για να μη χαθούν τα αξίωμά τους, πατούν τις ιερότερες νόμιμες διαταγές χωρίς να σκεφτόνται την καταστροφή ολόκληρων εθνών. Συγκατάβατε επίσης για εκείνους που προτιμούν τους κακούς και καταδικάζουν τους αθώους. Καί συγκατάβατε και για εκείνους που προκαλούν τη θεία οργή να τιμωρήσει μετά την αμαρτία τους.

Αλλά ενώ συγκαταβάς, το κορμί σου αιμορραγεί επειδή βλέπεις προηγούμενα ότι το εκλεγμένο λαό θα χτυπηθεί από τη καταρα του ουρανού. Οι Ιουδαίοι το επιθυμούσαν ελεύθερα και έσφραγισαν την κατάρα με το αίμα σου, που το καλούσαν επ' εαυτούς τους.

Ιησούς, η καρδιά μου λυγίζει. Άφησε να τη κρατώ στα χέρια μου και να κάνω τα συγκαταβατικά σου δικά μου. Μόνο η αγάπη σου επιδιώκει υψηλότερα πράγματα. Αθωώς ζητείς τον σταυρό. Ζωή μου, θα σε ακολουθήσω. Αναπαύσου για λίγο στα χέρια μου. Τότε θα πάμε μαζί στο Γολγκότα. Έτσι μένει με εμένα και ευλογεί με.

Σκέψεις και Άσκησεις

από τον Αγιο Πατέρα Αννιμπάλε ντι Φραντσία

Από τις 9 έως τις 10, στεφανωμένος με ακανθιά, ο Ιησούς χλευάζεται ως βασιλιάς και υποβάλλεται σε ακούσιμες υβρίδες και πόνους. Καταλλάσσει ιδιαίτερα για τα αμαρτήματα της υπερηφάνειας. Και εμάς—αποφεύγουμε τις συναισθήσεις της υπερηφάνειας; Αποδίδωμεν στον Θεό το καλό που κάνουν; Σκεπτόμαστε τον εαυτό μας ως υποτιμημένους από τους άλλους; Είναι ο νούς μας πάντα άδειος από οποιαδήποτε άλλη σκέψη για να αναγεννήσει τη Χάρη; Πολλοί φορές δεν αναγέννηση την Χάρι με το κρατάμε τον νου μας γεμάτο με άλλες σκέψεις. Τότε, επειδή ο νους μας δεν είναι πλήρως γεμισμένος από τον Θεό, εμαυτός προκαλούμε τη

διάβολο να μας ενοχλεί και ίσως ακόμη να σπείραμε πειράσματα. Όταν ο νους μας είναι γεμάτος από τον Θεό, καθώς η διάβολος πλησίασε μας, δεν βρώντας το μέρος προς το οποίο να στρέψει τα πειράσματά του, συγχύσει και φεύγει. Πραγματικά, οι αγίες σκέψεις έχουν τόσο μεγάλη δύναμη εναντίον της διαβόλου ότι, καθώς είναι για να πλησίασε μας, τραυματισμένες τον σαν πολλά ξίφη, και τον απορρίπτουν.

Έτσι, θρηνούμε αδίκως όταν ο νους μας ενοχλείται και πειράζεται από το εχθρό. Είναι η φτωχή παρακολούθησή μας που ωθεί τον εχθρό να μας επιτεθούν. Κάνει αναγνώριση στον νου μας για να βρει μικρές κεντές, και να μας επιτεθεί. Τότε αντί να ανεβάλλει ο Ιησούς με τις αγίες σκέψεις μας και αφαιρέσει τα ακανθιά από αυτόν, άχρηστοι, τους σπρώχνουμε στο Κεφάλι του, τον κάνουν να νιοθεί το κοντό πιο έντονα. Με αυτό τον τρόπο, η Χάρι παραμένει απογοητευμένη και δεν μπορεί να πραγματοποιήσει την κατασκευή των αγίων εμπνεύσεών της στον νου μας.

Πολλές φορές κάνουμε και χειρότερα. Όταν αισθανόμαστε το βάρος των πειρασμών, αντί να τα φέρνουμε στον Ιησού, να τα κάνω ένα δέσμα για να καεί από την Φωτιά της Αγάπης Του, αναπολόγιζομαι, λυπούμαι και σκέφτομαι πάνω σε αυτούς τους πειρασμούς. Έτσι, όχι μόνο το μυαλό μας παραμένει καταληπτικό με κακές σκέψεις, αλλά όλο το φτωχό μας εγώ βρίσκεται σαν να είναι βρεμένο μαζί τους; και έτσι θα χρειαζόταν σχεδόν ένα θαύμα από τον Ιησού για να μας απελευθερώσει. Και ο Ιησούς μας κοιτάει μέσα από αυτές τις ακανθές και, καλώντας μας, φαίνεται να λέει, «Αχ, Τέκνο μου, δεν θέλεις σαν να κρατηθείς μαζί Μου. Αν ήρθες άμεσα προς Εμένα, θα σε βοήθησα να απελευθερωθείς από τις ενοχές που ο εχθρός έφερε στο μυαλό σου, και δεν θα με έκανες τόσο πολύ να στενάζω για την επιστροφή σου. Ζητούσα βοήθεια από εσένα ώστε να απελευθερωθεί από ακανθήδες τόσο ακριβές; αλλά περίμενα μάταια, επειδή ήτανς απασχολημένος με το έργο που ο εχθρός σου έδωσε σε εσάς. Ω! Πόσο λιγότερο θα πειραζότανε αν ήρθες άμεσα στα χέρια μου. Τότε φοβούμενος Εμένα, και όχι εσένα, ο εχθρός θα σας αφήσει αμέσως.»

Ο Ιησούς μου, να κλείσουν οι ακανθήδες σου τις σκέψεις μου στο μυαλό Σου και να εμποδίζουν τον εχθρό από το να προκαλέσει οποιοδήποτε είδος πειρασμού.

Όταν ο Ιησούς κάνει την παρουσία του στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, ανταποκρίνομαι στις Ενθύμησεις Του ή τις βάζω στη λήθη; Ο Ιησούς χλευαστεί ως βασιλιάς. Και εμείς—αντιστοιχίζουμε;

Τιμάμε όλα τα ιερά πράγματα; Χρησιμοποιούμε όλη την σεβασμό που τους ανήκει, σαν να αγκαλιάζαμε τον Ιησού Χριστό Κύριο;

Ο Στεφανοφόρος μου Ιησούς, ας νιώσω τις ακανθήδες Σου, ώστε από τα κολάπια τους να καταλάβω πόσο πάσχεις, και να στέψω Σε ως Βασιλιά ολόκληρου του εαυτού μου.

Εμφανισμένος από το μπαλκόνι, ο Ιησούς καταδικάζεται σε θάνατο από αυτούς τους ανθρώπους που τον αγάπησε και οι οποίοι όφειλαν τόσο πολύ.

Ο αγάπης του Ιησού να δεχτεί τον θάνατο για εμάς, ώστε να μας δώσει Ζωή. Και είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε οποιαδήποτε πόνο για να μην προσβληθεί ο Ιησούς και να μη πάθει; Ο πόνος μας πρέπει να αποδεχτείται έτσι ώστε να μην παθήσει ο Ιησού. Και αφού έπασχε άπειρα στην ανθρωπότητά του, και αφού χρειάζεται να συνεχίσουμε τη Ζωή του στη γη, πρέπει να αντικαταστήσουμε τους πόνους της ανθρωπότητας του Ιησού Χριστού με τους δικούς μας πόνους.

Πώς συμπαθούμε τους πόνους που πάσχει ο Ιησούς βλέποντας πολλές ψυχές να αρπάζονται από την Καρδιά του; Θέλουμε να κάνουμε τους δικούς μας πόνους έτσι ώστε να τον ανακουφίσουν από όλα όσα παθεί; Οι Εβραίοι θέλουν να σταυρώσουν, ώστε να πεθάνει σαν εγκληματίας και το όνομά του να διαγραφεί από την επιφάνεια της γης. Και είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τον Ιησού να ζει στη γη; Με τις πράξεις μας, με το παράδειγμα μας, με τα βήματα μας πρέπει να βαλλούμε ένα Θεϊκό Σημείο στον κόσμο, ώστε ο Ιησούς να αναγνωρίζεται από όλους και έτσι μέσω των έργων μας η Ζωή του να έχει μια Θεϊκή Ηχώ, ακουστής από το ένα άκρο του κόσμου στο άλλο. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τη ζωή μας ώστε ο αγαπημένος Ιησούς να ανακουφιστεί από όλες τις προσβολές, ή θα μιμηθούμε τους Εβραίους, ανθρώπους τόσο ευλογημένους—προσεγγίζοντας σχεδόν την ψυχή μας, που είναι tanto αγαπητή του Ιησού—and να κραιγάζουμε μαζί τους, «Σταύρωσον» [αφαιρέστε τον]?

Ο καταδικασμένος μου Ιησούς, η καταδίκη σας να είναι και δική μου, την οποία αποδεχόμαι για αγάπη προς εσάς. Και για να σε παρακαλώ, θα χύνω συνεχώς τον εαυτό μου σε εσάς, ώστε να σας φέρω στα καρδιά των όλων των κτιστών, να σας γνωρίζουν όλοι και να δώσω τη Ζωή σας σε όλους.

¹ Παράφραση του στίχου από το ψαλμό: Τι ωφέλεια στο χύσιμο του αίματος μου; Ψ. 30,10.

² δηλαδή η ψυχή τους μιμείται.

Θυσία και Ευχαριστία