Οι Είκοσι Τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Οι 24 ώρες του πικρού Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη Λουίζα Πικάρετα, την Μικρή Θυγατέρα της Θείας Βούλησης

† Δέκατη Έκτη Ώρα
Από 8 έως 9 το πρωί †

Ο Ιησούς επέστρεψε στον Πιλάτο, έθεσε μετά τον Βαρράβα και μαστίγωσε

Ετοιμασία πριν από κάθε ώρα

Ο βασανισμένος μου Ιησού! Η φτωχή καρδιά μου σ' ακολουθεί με πόθο και πάθος. Επειδή σε βλέπω ντυμένο ως τρελός, ενώ ξέρω ότι εσύ, η άπειρη Σοφία, χαρίζεις λογισμό σε όλα τα πνευματικά όντα, θέλω να τρελαθώ από τον πόνο και να ζητήσω: "Πώς, Ιησού, τρελός; Ιησού, παραβάτης; Ο Ιησούς μου, της Αγιότητας σου δεν υπάρχει ίση;"

Ήδη σταθμεύεις μπροστά στον Πιλάτο. Βλέποντας σε τόσο κακή κατάσταση, ντυμένο ως τρελός και όμως μη καταδικασμένος από τον Ηρώδη, ο Ρωμαίος κυβερνήτης γίνεται ακόμη πιο πικρός προς τους Ιουδαίους. Μια και μια φορά πεποιθειόμενος για την αθωότητά σου δεν θέλει καθόλου να σε καταδικάσει. Αλλά επειδή θέλει να δώσει στους Ιουδαίους κάποια ικανοποίηση, να σβήσει τη μίσος τους, τον θυμό τους, το πείσμα για εκδίκηση και να σβηστεί η ζέστη του αίματος τους για το αίμα σου, σε βάζει δίπλα στον Βαρράβα με τα λόγια: “Ποιον από τους δύο θέλετε να απελευθερώσω;

Αλλά οι Ιουδαίοι κραυγάζουν: “Ούτε αυτός, αλλά ο Βαρράβας!” Και ο Πιλάτος: “Τίποτα να κάνω με τον Ιησού που λέγεται Χριστός; Τότε όλοι φωνάζουν, “Στάλθει σταύρωση!”

Ω τέρας της ανθρώπινης αχαρίστησης! Ένας λαός που σου χάρισε τόσο πολλά ευεργετήματα τώρα σε βάζουν μετά από έναν μεγάλο εγκληματία και σε καταδικάζει σταύρωση. Ο Πιλάτος, μη γνωρίζοντας τι να κάνει για να τους ικανοποιήσει, σε καταδικάζει στη μαστίγωση.

Ο Ιησού μου, στελνέστε και μετά από έναν εγκληματία. Το καρδίο μου θέλει να σπαστεί όταν βλέπω ότι σκέφτεσαι μόνο για το να δώσεις ζωή σε όλους, ενώ οι Εβραίοι σκέφτονται μόνο για το να σας αφήσουν να πεθάνετε. Φαίνεται σαν να λέτε:

"Άγιος Πατέρ! Βλέπε τον Υιό Σου ντυμένο ως μωρό, εξιλασμός για την αμαθία πολλών ανθρώπων όταν πέφτουν στην αμάρτια. Ας υπηρετήσει αυτό το λευκό ενδυματισμό της περιγέλιως σαν συγγνώμη για πολλές ψυχές που φορούν το ένδυμα της κακοποιίας. Ιδε, Πατέρα, η μίσος, ο θυμός, η δίψα για εκδίκηση που ταΐζουν εναντίον Σου τους κάνει να χάνουν το φως του λόγου και να πεινάζουν για το αίμα Μου. Αλλά θα εξιλασθώ για όλη τη μίσος, για κάθε εκδικητικότητα, για όλους τον θυμό και το φόνο, θα παρακαλώ το φως του λόγου και της πίστης για όλους."

Βλέπε Με, Πατέρα! Μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη υβρίδα από αυτήν που μοιράστηκε Μου; Με στελνήκαν μετά από έναν διάσημο εγκληματία και θέλω να εξιλασθώ για όλες τις αδίκες απορριψίμους. Ω, σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι αγαπούν να στέλνουν τους άλλους πίσω! Εδώ μας στέλνουμε πίσω για ένα μικρό κέρδος, εκεί για μια θέση τιμής, για φαντασία, για ευχαρίστιες, αξιοπρέπεια, γλέντια, ακόμη και για αμάρτια. Ο κόσμος ομοφώνως προτιμά τα μικρολογήματα μας, αλλά είμαι έτοιμος να με στελνούν μετά από τον Βαρράβαβα ώστε να εξιλασθώ για τις απορριψίμους των ανθρώπων."

Ω, πόσο συχνά οι ψυχές που φαίνονται ότι αγαπάνε τον Ιησού τους στέλνουν πίσω! Ας δείξουμε πάντα Του αυτή την καθαρή και δυνατή αγάπη που μας κάνει να ακολουθούμε τον Ιησού σε όλα και όλους, ακόμη και στο αίμα και τη ζωή.

Ο Ιησού μου! Θέλω να πεθάνω από πόνο και πάθος όταν βλέπω την μεγάλη Σου αγάπη μέσα σε tanta υπομονή και τον ηρωισμό σου μπροστά σε tantas υβρίδες. Τα λόγια σου και οι πράξεις εξιλασμού είναι τόσες βέλη που τραυματίζουν το φτωχό μου καρδίο. Στο καρδίο μου επαναλαμβάνω τις προσευχές σου και τις ικανοποιήσεις σου. Όχι για ένα μόνο χρόνο θα αποχωρήσω από Σε, διαφορετικά θα χαθεί πολλά πράγματα που κάνεις.

Τι βλέπω τώρα; Αχ, οι στρατιώτες σας οδηγούν σε μια στύλη για να σας μαστιγώνουν. Αγαπητέ μου, σας ακολουθώ. Αλλά κοίταξέ με με ένα βλέρμα αγάπης και δώσετε μου την δύναμη να είμαι παρόν στο αυτό το βασανιστικό βασάνισμα.

Η Μαστίγωση

Ο πιο αθωός Ιησού! Τώρα στέκετε στη στύλη. Οι ανθρώπινες στρατιές αφαιρούν τα δεσμούς σας για να σας δέσουν. Μην ικανοποιούνται με αυτό, σας απογυμνώνονται επίσης από τα ρουχά σας ώστε να μπορούν να βασανίσουν το πιο αγίο σώμα σας με τον πιο άγριο τρόπο. Αγάπη μου και ζωή μου, νιώθω ότι κοντά στο λίγο για πόνους όταν σας βλέπω γυμνό. Τρέμουτε από την κεφαλή σας μέχρι τα πόδια σας, το πιο αγίο πρόσωπό σας είναι καλυμένο με παρθένα ντροπή. Η ντροπή και η εξάντλησή σου είναι τόσο μεγάλη που είστε κοντά να πέσετε στο έδαφος γιατί δεν μπορείτε πλέον να σταθείτε πάνω στα πόδια σας. Μόνο οι στρατιώτες που σας κρατούν, όχι για να σας προσφέρουν υπηρεσία, αλλά για να σας δεθούν στη στύλη, θα μην αφήσουν να πέσετε.

Τώρα πιάνουν σχοινιά και δένουν τα χέρια σας τόσο σφίξιμα ώστε να φουσκώνουν άμεσα και το αίμα βγάζει από τους δάκτυλους των χειρών σας. Για να δώσουν την σκληρότητα τους ελεύθερη, οι βοηθοί σας δεσμεύονται τόσο στενά στη στύλη ώστε δεν μπορείτε να κάνετε τη μικρότερη κίνηση.

Αγαπητέ μου Ιησού, Εσύ που ενδύεις όλα τα πλάσματα, τον ήλιο με φως, τον ουρανό με αστέρια, τις φυτά με φύλλα, τους πτηνούς με πέταρα, Εσύ, χωρίς ρούχα; Ποια τόλμη! Και ο αγαπημένος μου Ιησού λέγει με το ψυχικό του βλέμμα:

"Σιωπή, Τέκνο μου! Ήταν αναγκαίο για μένα να γυμνωθώ ώστε να εξιλαστούμε αυτούς που χωρίς κανέναν ντροπιασμό ή τιμωρία αφαιρούν το ενδυμασία της αθωότητας, της αρετής και της χάριτος μαζί με όλα τα καλά. Εμφιένονται στο ένδυμα της ντροπής και ζουν σαν άγρια θηρία. Με το παρθένο μου ερυθρό, εξιλαστούμε τόσο πολλές ασεβείες, φριβολές γυναικείας και αισχρές επιθυμίες. Άρα θυμάστε τι κάνω, προσεύχεσθε και εξιλαστείτε μαζί μου."

Ο Ιησού μου! Η αγάπη σου πάει από μια υπερβολή στην άλλη. Βλέπω ότι οι εκτελεστές παίρνουν σχοινιά και χτυπούν σε με ανελευθερία. Όλο το σώμα σου γίνεται μαύρο και μπλε. Αμέσως αρχίζει να ρέει αίμα από το ιερότερο σώμα σου σε καταρακτώδεις ποταμούς. Στην αγριότητα τους και την οργή, οι στρατιώτες σπάζουν το άθωο σώμα σου. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό, άλλοι παίρνουν τη θέση τους. Με σιδηρούς αλυσίδες με κούκες στα τέλη, συνεχίζουν την βασανιστική βασάνιση. Μέχρι και μετά τα πρώτα χτυπήματα, οι τραυματίες πλάτυνε, το κρέας κατεβαίνει σε λωρίδες, τα οστά αποκαλύπτονται γυμνά, το αίμα ρέει ώστε να σχηματιστεί μια λίμνη αίματος γύρω από τη στήλη της μαστίγωσης.

Ο Ιησού μου, γυμνός και μαστιγωμένος για αγάπη μου! Ενώ υποφέρεις την βροχή των χτυπήματων, κρατάγω τα πόδια σου να συμμετάσχω στα πάθη σου και να κόκκινα από το τίμιο αίμα σου. Ο Ιησού μου, ακούνω τους στενοχωρισμούς σου, που οι εχθροί σου δεν ακούνε επειδή η δύναμη των χτυπήματών τα βυθίζει. Σε αυτούς τους στενοχωρισμούς λέγεις:

"Όλοι όσοι με αγαπάνετε, έλατε και μάθετε τον ηρωισμό της αληθινής αγάπης! Έλατε και σβήστε με το Αίμα μου τη δψυχή των παθημάτων σας, την πείνα για τις φιλοδοξίες σας και τα τρελά σας επιθυμίατα, την πεινάγια για ερωτικές απολαύσεις. Σε αυτό το αίμα μου θα βρείτε τη θεραπεία για όλα τα κακά σας. Τώρα κοιτάξτε με, Πατέρα, βαριά χτυπημένο υπό την βροχή των μαστίγωσης. Μόνο αυτό δεν είναι αρκετό για μένα."

Θέλω να έχω αμύθητες τραυματίες στο Σώμα μου ώστε να προετοιμάσω αρκετά σπίτια για την Ανθρωπότητα μου στον Ουρανό για όλες τις ψυχές, έτσι ώστε να βρουν τον σωτήρα τους σε μένα και έτσι ώστε να με αφήσουν να εισέλθω στο Παράδεισο της Θεότητας. Πατέρα μου, να εξιλεώσει κάθε μαστίγωση μπροστά σου κάθε είδος αμαρτίας. Στο βαθμό που χτυπούνε με, θα απελευθερώσουν από την κακία όσους τα υποφέρουν. Να χτυπήσουν και τις καρδιές των ανθρώπων, να τους μιλήσουν για τη αγάπη μου και τελικά να τους αναγκάζουν να παραδοθούν σε μένα."

Όταν μιλάς έτσι, ο Ιησού μου, η αγάπη σου έχει φτάσει στο υψηλότερο βαθμό. Οι εκτελεστές όμως, στη τύφλωσή τους, δεν αναγνωρίζουν αυτήν την αγάπη. Αντί να κινούνται από έλεος, αυξάνεται σε αυτούς μια διαβολική οργή και τους ωθεί να σου χτυπούν ακόμη πιο άγρια. Ο μαστιγωμένος Ιησού μου, η αγάπη σου με εξαντλεί και σχεδόν με τρελάει. Δεν έχει ακόμα ξεπεράσει. Αλλά οι εκτελεστές έχουν κουραστεί και δεν μπορούν πλέον να συνεχίσουν την οδυνηρή τους βασανιστήρια. Κόβουν τα δεσμούς σου και πέφτης ως νεκρός στο δικό σου αίμα.

Βλέπεις πόσο καταστρέφεται το σώμα σου. Θανατηφόρος πόνος σε χτυπά με την σκέψη ότι τόσο πολλές ψυχές χαθούν. Παθαίνεις tanto που, κείμενος στο δικό σου αίμα, αναζητάς να πάρεις ανάσα. Ω Ιησού, άφιξε μου να σε αγκαλιάσω για λίγο να σου ανανέωσει η αγάπη μου. Φιλώ όλες τις τραυματίες σου και κλείνω όλες τις ψυχές σε εσάς. Καμία ψυχή δεν θα χαθεί πλέον. Τώρα δός μοι την ευλογία σου.

Αναφορές και Πράξεις

από τον Αγιο Πατέρα Αννίμπαλε ντι Φραντσία

Απ' τις 8 έως τις 9 ο Ιησούς γυμνώθηκε και υποβλήθηκε σε σκληρή μαστίγωση. Και εμάς—είμαστε γυμνοί από όλα; Ο Ιησούς δεδεμένος στη στύλη. Αφήνουμε να δεθώμε με αγάπη; Ο Ιησούς δεδεμένος στη στύλη, ενώ εμάς προσθέτουμε τα δικά μας σχοινιά, με τις αμαρτίες και τις συνδέσεις μας, και μερικές φορές ακόμη και με πράγματα που είναι ανόητα ή καλά από μόνο τους, δεν ικανοποιούμενοι με τα σχοινιά με τα οποία οι Ιουδαίοι τον δεδέναν. Με την μεταξύ του πρακτικό βλέμμα ο Ιησούς μας κάνει να τον λύσουμε. Δεν δέχεται ότι σε αυτό το βλέμμα υπάρχει και μια κατηγορία για εμάς, επειδή και εμείς συνεισφέρουμε στη δεσίμηση του; Για να ανακουφίσουμε τον πονούμενο Ιησού, πρέπει πρώτα να αφαιρέσουμε τα δικά μας αλυσιδώματα, ώστε να μπορώμε να φτάσουμε στο να αφαιρούμε τα αλυσιδώματα των άλλων οντοτήτων. Πολλοί φορές αυτά τα μικρά αλυσίδια μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μικρές συνδέσεις με την δική μας θέληση, με τη φιλία μας που είναι λίγο θυμωμένη; Με τις μικρές μαστιγώσεις μας που, σχηματίζοντας μια πλέξη, βλάπτουν τον Αγαπητό Ιησού.

Πολλές φορές, όταν η Αγάπη για την φτωχή ψυχή μας κρατάει τον Ιησού, θέλει ο ίδιος να αφαιρέσει αυτά τα δεσμούς από εμάς, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε το πονητικό του δέσιμο. Ωχ, όταν θρηνείμαστε επειδή δεν θέλουμε να δεθούμε μόνοι με τον Ιησού, αναγκάζουμε Τόν, λυπημένο, να μας αποχωρήσει.

Όταν πάσχει, ο βασανισμένος Ιησούς επισκεύαζε όλες τις αμαρτίες εναντίον της σοφροσύνης. Και εμείς—είμαστε καθαροί στην σκέψη, στο βλέμμα, στα λόγια, στις αγάπες; ώστε να μην προσθέτουμε περισσότερα χτυπήματα σε αυτό το αθώο Σώμα; Είμαστε πάντα δεμένοι στον Ιησού, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι να Τον υπερασπίσουμε όταν τα όντα Του χτύπουν με τις αμαρτίες τους;

Ο δεμένος μου Ιησού, να είναι οι δεσμοί Σου και δικοί μου, ώστε πάντα να Σε νιώθω σε εμένα, και να με νιώσεις μέσα σένα.

¹ Ο Ιησούς θέλει να καλέσει όλους τους ανθρώπους στην ανθρωπότητα Του στη γή για να είναι άξιοι να καλούνταν στην θεότητα Του στον ουρανό κάποια μέρα.

Θυσία και Ευχαριστία